Ranking

Oko przymknięte promieniem słońca, sumienie spięte na złoty zatrzask. Goreje w środku ogniem zamrozu, a w ręce dusza Piłata! Podaruj proszę traumę z jęzorem, co mówić zacznie gwarą niemowy. Stoi i patrzy bezkształtne cielsko, Bóg stworzył mękę bez głowy! Powiedz choć słowo spięte guzikiem, co ruszy umysł, odemknie pręgierz. Kajdany cisną w sercu i mózgu, patrzysz, nie mówisz... bo nie wiesz! Zazgrzytał zamek, wiatr drzwi już rozwarł, wolny człowieku w niewoli jesteś. Wyjdę... co dalej bo tekst na ścianach, krwią wypisany - ty w pestce! Strach ściska zęby z kąta do kąta, kroki jak szagi liczysz naprędce. Boisz się ściany pierwszej czy czwartej, trzepoczesz ciałem na wędce! "Nie jestem tchórzem. Tchórzem jest ten, kto się boi i ucieka. A ja się boję, ale nie uciekam." - Fiodor Dostojewski.

Z odrobiną goryczy Pamiętam, wtedy w nocy Wielki wóz widziałem; Niech będzie, pomyślałem, jakiś wiersz napiszę, Bo przecież żem poeta więc do gwiazd się zbliżę, By w końcu czarną dziurę w konstelacjach znaleźć. Pamiętam ten początek, brzmiałem tak przed laty; Kosmosy, galaktyki, gwiazdy prawie martwe. Czy jest w tym chociaż magia? Ile to jest warte? Wciąż pyta mnie przy stole pusty Mogen David. Już wkrada się do głowy ten nieznośny chaos; Wyczuwam go i widzę, wciąż się przed nim bronię Lecz wkrótce mu ulegnę, poddam się nieśmiało, By zostać tuż po bitwie własnym epigonem. Ja wiem, że czterowiersze różne rymy mają, Lecz mam to gdzieś, milordzie - Tak mi wyszedł sonet. ---

z dobroci serca darował król królowej królestwo całe ta z radości w dłonie klasnęła potem oniemiała w sali kolumnowej na jednej nodze szczęśliwa skakała o drzwi framugę z hukiem globusem walnęła kozła przy rycerzach damach dworu i służbie wywinęła nagie dupsko raz ostatni wszystkim pokazała martwa przed królewskim tronem padła tyle z tego królowania miała ta co za życia bez umiaru balowała

z tym wschodem co zachodzi

gdybyśmy się kiedyś spotkali pocałowałabym go w czoło policzki i nosek i w usta, ale zamknięte (bo to nie miłość erotyczna) kiedy Poeta ma usta otwarte ja tylko słucham

gdy zło drzwi zatrzaśnie mgły zasłonią krajobrazy gdy człowiek zapomni łez wstyd będzie orędziem na receptę będzie tak echo tęcza i prawda uśmiech będzie chory smutny deszcz i wiatr licho powie precz dobremu zacznie trudną drogą iść świat za głowę się złapię będzie bolał każdy cień gdy zło drzwi zatrzaśnie nie będzie czasu na żal czas stanie się obojętny tak jak spalony las

-Mistrzu, jak mam odróżnić chuć od miłowania? -Bardzo łatwo odróżnić branie od dawania.

Suko parszywa plugawisz ziemię po której stąpasz w jednym miocie wydajesz hordy barbarzyńców kalekie dzieci i ślepe karmisz mlekiem nienawiści Uśpić cię zakopać pośrodku pustyni wykląć to imię spalić wszystkie zdjęcia

Patrzę właśnie na ciebie wzrokiem zmęczonego trudu okiem porażek i niespełnień znów budzi się we mnie ze snu mężczyzna jak się patrzy I zaraz przychodzi mi na myśl ten cały męski pieprzony dystans kompletna gruntowna obawa że natychmiast zrobisz z nas łóżkowe i każde inne zamieszanie Teraz dobrze dostrzegam wtem wnet już rozumiem skąd, dlaczego, wobec czego moje spojrzenia tak trudno pokochać stąd nieodkrywczo myślimy o ucieczkach Seranon, 09.04.2022r.

nie przynoś pozłacanych gwiazd poranków z pocałunkiem na śniadanie nie przynoś światła które nie daje już ciepła odkąd zamknęłam za sobą życie pozbyłam się przyszłości pogubiły mi się sny utraciłam najpiękniejszą łzę wiem wrócisz ale świat nie będzie taki sam nie będzie tego samego Boga podsycam ogień łzami dokarmiam milczenie myślami zamarza gorzka krew pozostał kęs powietrza teraz gdy szkoda czasu na śmierć dajmy się unieść ponad niebo odkąd pękła we mnie noc splatasz korale z powstrzymanych łez

małe Epitafium Tu mieszkał Maksio — dumny pies północy Co (latem) całe życie, w tym klimacie, męczył się i pocił Nikogo (nikoguśko) nie słuchał, a jeżeli (jeśli) mnie słuchał to dlatego, że kochał a nie, że się bał… Teraz biega — po białych równinach, pośród mrozu i śniegu Bądź szczęśliwy mój najkochańszy kolego! Pamiętaj mnie @Antoine W no i stało się... musiałem, w porozumieniu z wetem, "uśpić" mojego Maksia ? (tydzień temu) Nie miałem psiaków od małego i nie przyzwyczaiłem się że tak krótko żyją (choć do choroby i cierpienia podopiecznego, nie da się przyzwyczaić)

muzyką skrzypiec zatrzymała przechodniów a myśli tańczą fot. Clem Onojeghuo

Liczę potyczki, składam patyczki. Cała do całej, oraz złamane. Ale czy warto ? Liczy się ilość, liczy się siła ! Trwa pojedynek. Mniej ważne, że układam „tyczki”.

Kurczę, jeszcze chyba żadne wino sklepowe nie smakowało mi tak jak Mogen. Przepyszne po prostu. A wiesz, to taki trochę spontanik po wypiciu wina. Język mi się rozwiązał i pomyślałem sobie: a, napiszę coś tam. ;-) Nom, dobrze, że jeszcze choć troszkę to wnętrze znam. ;-))

to prawda bo zaszedł za daleko

ubrać myśli w słowa czy ja to potrafię na modzie się nie znam stare fotografie czarno białe retro kolorów nie mają więc jak ubrać myśli które barw nie znają

do kilku ludzi należy świat kosmiczne obłoki to gromady galaktyk galaktyka to miliardy gwiazd Ziemia maleństwo wszechświata gdzieś między pustką a nieskończonością mam miliardy na kontach w złocie Czukotki sztuce prawo na bieżąco krojone prapłetwiec w afrykańskich rozlewiskach ukryty w suchym błocie przeżył zagładę dinozaurów czy mogę pomóc tak bardzo panu dziękuję to gram uranu w trzydziestu kilogramach ołowiu mały nocny padlinożerca na filogenetycznej drodze wylosował człowieka nie myśl

Robotów koszących sprzedawca z Zazdrości przy kasy koszeniu doznawał radości. Cóż, w trawie skoszonej, wykosił mu żonę, przystojny ogrodnik, gdy z kosą był gościł.

krzywe jak sto pięćdziesiąt i pół

po tyczki sięgaj zatem a plot zbudujesz latem

czy pieśń o Nibelungach i śmierć matki Jugoviciov to dwa najważniejsze wydarzenia w Drodze Mlecznej? Mars. Jowisz. Saturn. cztery wiązki tachionów jak wiosenna burza wiodą mnie na rajskie planety gdzie syreny piją dzban duży amapatuzy a krucle i kalopki w karczmie Rzym serwuje pan Twardowski daj acz ja pobrucia a ty pociwaj Wiślanie i Polanie galaktyka wzywa zdobywców... ahoj przygodo!

Lipa wiatrem pochylona staruszka nad krzyżem dzięciołami wydziobanym Drewnianooki Jezus z sosnową brodą kosom schronienie dał w koronie Między sztachetami kartka deszczem sprana z modlitwy przekleństwa miłości nie wiem

Choć „królowie” skryli się, są na celowniku.

Kiedy wracam po pracy Na zbyt dużym łóżku Przytulam polik do poduszki Ciąży mi na ramionach Jak przemoczony płaszcz Jedna myśl Że gdyby były to Twoje ręce Że gdyby były tu Twoja słowa To może by nie trzeba więcej to był dom A tak jesteś myślą Która drażni umysł Kiedy pracuję, kiedy tańczę, Kiedy zasypiam i gdy śnię I że tą myślą jestem bardziej zmęczona Niż mijającym dniem Bo gdyby wcale Ciebie nie było Bo przecież tak nie wygląda miłość To byłoby lżej

@Annaartdark W kałuży brudnej jeszcze... ciekawiej gładź ruszona bucikiem, on znika prawie. Pozdrawiam Anno.

dziś robotę ma z holendrem* *- to jest taki klucz do rur

Przybyłam ponownie, Kolejna apokalipsa twoja! Dajcie im spokój panowie, I lepiej zabijcie swego gnoja! Ja mam mniej obowiązków, Ale mi się nie nudzi! Pamiętaj że jak raz łów, To sobie dłonie ubrudzisz! Ja grzechem ciężkim, Jak się mną ubrudzisz, To już nie domyjesz dłoni. Utnę ci je i nie będę łzy ronić.

Góral, baca, Karkonosze rzekł, kochani ja was proszę. Prośba do wycieczki owce mają cieczki zoofilii ja nie znoszę.

@Henryk_Jakowiec Dziękuję za wierszyk ! Dziś umieszczę- musi minąć czas...

@Henryk_Jakowiec Niech będzie. Widziałem lepsze...

@Albina Albino zastanawiam się czy można ładnie pisać o wojnie? Poezja ma inną także rolę - wzruszać. A mnie wiersz Dareda ani nie wzruszył, ani niczego nowego nie powiedział o czym bym wcześniej nie wiedział. Komentarze to całkiem co innego, tutaj już nie jesteśmy poetami a dziennikarzami. Granica jest cienka, niewyczuwalna, ale trzeba ją zauważać. Miłej niedzieli.

Witam - super Henryku - Pozdr.zadowoleniem.

Pierwsze dwa wersy bardzo dobre... no i niestety tylko te dwa wersy. Reszta wydaje się złożona na siłę, a sens ginie we wiodących go rymach. Logika i poprawność gramatyczna lecą na złamanie karku w tych słownych akrobacjach, ale "sobie się", to już pobiło wszelkie rekordy ?. Pozdrawiam

@Marek.zak1 U mnie patrząc na mych bliskich trzech odeszło, trzech przybyło, że w przyrodzie nic nie ginie jakoś się zrównoważyło. Kiedy się przechylą szale wtedy się pojawią zmiany a tymczasem jak powyżej sprawiedliwy remis mamy. Pozdrawiam życząc miłego dnia

@Dared Nie wiem dlaczego miałbym nie polubić. Mocno wyrażone.

@Antoine W Współczuję.

Świetny wiersz i fajna postawa życiowa. Tak, los się zmienia, a w ostatnim czasie troje znajomych o tym się przekonało i opuściło nasz świat. Pozdrawiam i miłej niedzieli.

Mistrzu , jesteś wielki. Tym razem jak u Ciebie w formie, ale treść i klimat zupełnie inne ironiczne i takie z dystansem do siebie i do własnej poezji,, co jest dodatkową wartością dla mnie. Tego wina nie znam i nie poznam, bo od 3 lat zero alko, a piłem codziennie od lat, 2-3 kieliszki wina po kolacji, a w lecie piwo po treningu. Lubiłem to i dawka była niezmienna, ale pewnego dnia postanowiłem przestać. Z perspektywy chwalę sobie, a zrobiłem to bez żadnych problemów. Niedługo kolej na mięso. Pozdrawiam, jeszcze raz, sonet cudny:). M

więc posadzić go na grzędę, i zamknąć dziób, by nie plótł bzdur

@iwonaroma zachód już zaszedł, wschód wschodzi ku zachodowi, północ zaciemnia, południe dnieje - wskazując na inne dzieje pozdr. ;-)

Puszka po Coli, kolorowy prospekt — nie powiem, że nie były kurzące, ale już pierwszy serial komediowy z rechotem w tle zrodził pytanie: Czy ludzie zachodu są tak głupi, że nie wiedzą co ich bawi? Plus za pomysłowość. Miłego dnia :)

@Leszczym Lubię to. Wrokiem zmęczonego trudu – extra. Pozdrawiam ?

@[email protected] To chyba najlepszy Twój, jaki czytałem. Jeszcze wrócę. Pozdrawiam ?

@Leszczym jeśli w tak pięknym miejscu napisane, to ta poświata, jest dla mnie nadzieją i drogowskazem (super Ci "to" wyszło - jestem pod wrażeniem ?)

Lubię spotykać poetów Młodych pełnych życia Nabuzowanych Jak wstrząśnięta puszka koli I starszych wyczilowanych Uśmiechających się powoli W harmiderze niepokojów W tłumie głów Patrzę na tę starą twarz poety Na koszulę, która mówi, że nie mam nic I na oczy śmiejące się, że mam wszystko Czego szukałem Czego szukam Czego nie znajduję, Lecz w poszukiwaniu czego Wystarczy mi to Czego nie mam

W czarno białym świecie Odcieni szarości też jest wiele ;)

@Dared Popatrz i cel osiągnąłeś. Lincoln byłby z Ciebie rad.

@Sylwester_Lasota cudne!!!!

jestem w takim związku już kilka ładnych lat-szczerze pisząc -nie polecam... ale... wydaje mi się, że związki stacjonarne zazdroszczą nam tej ekscytacji przy każdym, raz na jakiś czas zbliżeniu ;)