Ranking

po co my żyjemy nieważne na jakie role masz rozpisaną rzeczywistość cierpisz chleba i igrzysk wojenne paliwo śnię nienarodzone dziecko Baczyńskiego jego dusza nad ranem mnie budzi umarł w łonie dzieląc ostatnie cząstki tlenu z matką nie puszczą z życiem ukraińskich rosjan z czterdziestego czwartego miasto gruzu powtórzą czuję bladą skroń małego chłopca jak to jest gdy już nie ma siły na strach carska droga przez dryfujący las krzyży

Spadł dziadkowi cenny znaczek na podłogę wprost z klasera raczkujący wnuk go podniósł a że jeszcze ich nie zbiera zmiął go w rączce i tę kulkę co od niego była mniejsza wziął do buzi i ją połknął choć nie była najsmaczniejsza. Dziadek się zanosi płaczem i łzy krokodyle roni że mu najcenniejszy okaz z serii "Tabun dzikich koni" przepadł i to bezpowrotnie unikatem była seria płacze babcia, mama, tata płacz to mało, to histeria. Tylko raczkujący bobas patrzy na nich i się śmieje bowiem jeszcze nie rozumie co się wokół niego dzieje ale gdy ucichły płacze i normalność zawitała jako pierwsza z całej czwórki to się babcia odezwała. Starczy tego biadolenia spójrzcie na to z innej strony rośnie nam filatelista pierwszy krok ma zaliczony gdy dorośnie to po dziadku w schedzie serię tę dostanie zdobyć brakujący znaczek będzie miał na pierwszym planie.

pobawię się słowami pomiędzy twoimi wargami między palcami snuć będę nić nieporozumienia i zostawię cię takiego z uczuć rozebranego w wątpliwości cieniu w niedopowiedzeniach

Wtem, gdy pierwsze przebiśniegi, światłem słońca się okryją, nie zatęsknią już za lodem, wzgardzą bezlitosną zimą. Kiedy bazie, listki brzozy, wiatr otuli ciepłym puchem, zieleń trawy, połać kwiatów świat zaścielić chcą obrusem. Gdy leniwe, babie lato złotym łanem wieś okrywa, ciepły owoc, czerń jagody, kłosy syte gna do żniwa. Wtem nieśmiało przyjdzie ona, zmrozi Bug przy każdym brzegu, by upojny sukces życia znów pogrzebać w płatkach śniegu.

-Mistrzu, co mam uczynić, ona mi się wciąż śni. -By do serca się dostać, otwórz właściwe drzwi. Inspiracja: Dag. Dzięki.

...a jeśli ...a jeśli przyjdzie zakończyć mi w mękach swych sił ostatkiem pisząc kolofon to chciałbym wierzyć, że mojrze Atropos pomimo woli zadrżała ręka

*** krople deszczu w szybę co chwila stukają wiatr za liśćmi po podwórku gania stara podłoga w pokoju leniwie skrzypi ja wpatrzony w twe oczy dotykam twych dłoni w milczeniu czekamy aż woda w czajniku zabulgocze pić kawę będziemy czarną bez cukru na stole dwa kubki i nas dwoje

nie dziękuj marzeniom póki dzieciństwo nie dobiegnie końca nie ufaj snom o wolności o miłości która nigdy nie będzie twoją winą podejdź blisko przytul się do moich słów do bezimiennych fantazji łzy są dowodem siły nadziei bez słów nie budźmy nocy niech odpocznie przed powrotem poranka schowaj w sercu ostatni oddech kęs powietrza który da ci ból będzie płynąć z prądem krwi pragnęłam nauczyć się twojego języka jestem zbyt łatwowierna zbyt senna

Willas Grechuta Niemen dziś znienacka podsłuchałem ich pokazała się łezka bo na ich utworach się wychowałem Willas Grechuta Niemen nóż się w kieszeni otwiera z żalu że - że nie ma już ich tylko pamięć o nich śpiewa Violetto Czesławie Wojciechu wiem że nie zawrócę czasu ale na pewno nie jeden raz wasze przeboje zanucę

jak kiełek pozwalam mojemu ciału objąć się ciepłym światłem moje oczy widzą magię tobą w obiektywie

Na twoim punkcie mam fioła I co mi zrobisz? Nikt tego rozwikłać nie zdoła Kiedy miłość przychodzi Jest taka pora Kiedy jak anioł skrzydła rozłoży Wyciągnie swoje ramiona Za serce mnie wodzi I Głośno mnie woła Ma oczy pełne hipnozy Blask ciepły jak pożar I długie nogi Jak w pięknym śnie Czaruje mnie I uwodzi Jak Wiosną bez Rozkwita w tle Pełnią urody Świat ślicznie zdobi I budzi mnie I woła mnie I w rajskie prowadzi ogrody

wiem że czasem też tak masz że chciałabyś uciec przeskoczyć przez ten biały płotek chodź daj dłoń pomogę podniosę przytrzymam za krągły tyłek uciekniemy na chwilę choćby do restauracji tuż za rogiem ~~Krzysica - czarno na białym Fot z Sieci

Wódz Metysów, gdy w Kanadzie nago biegł po promenadzie z przodu mu dyndała dzida a nie pała bo takową miał na składzie.

Kocham naszą relację, gdy Nosimy się na rękach. Uleczyła nasze spękane serca i dusze. Przyszedł czas na odpoczynek, więc kładę policzek na twoim torsie i przymykam powieki. Zaśniemy razem - teraz i na wieki.

I Niemcy Szwajcarzy a nawet Francuzi Wkładają mięsne przedmioty do buzi I skromnie je wurstem nazywają Nie wiedząc że najmniej od króla Sasa Ten smaczny przedmiot zwie się kiełbasa II Czarne pulchne grubasy z Mombasy Nigdy nie jadły polskiej kiełbasy Na śniadanie ciągle ryż i proso By maraton chyżo biegać boso @Klip Dzięki za inspirację bobasami-grubasami.

niedopowiedzenia to moja... a, nieważne. pozdrawiam ;)

@jan_komułzykant Fakt autentyczny Motyw muzyczny Wchodził wychodził Dzieci narobił @Klip Czarne pulchne grubasy z Mombasy Nigdy nie jadły polskiej kiełbasy Na śniadanie ciągle ryż i proso By maraton chyżo biegać boso

Tajemnica A kiedy słońce zachodzi i nadchodzi mroczna pora, ona: stoi, tam, stoi - sama, a za nią murowana tama, ona: stoi, tam, stoi - sama i nadchodzi mroczna pora, a wtedy słońce zachodzi, cały świat gaśnie - goreje, para gorącem paruje - amora, moja, mora, moja - zaleje i leje, leje, leje caradola - moja, moja, mora, moja - zaleje, para gorącem paruje - amora, cały świat gaśnie - goreje, tańczymy sobie nago - tango, elima rala dala a bela mela lato, a my sobie tańczymy - goło i wkoło i naokoło i wkoło - koło, a my sobie tańczymy - goło, elima rala dala a bela mela lato, tańczymy sobie nago - tango, a wtedy słońce zachodzi i nadchodzi mroczna pora, ona: stoi, tam, stoi - sama, a za nią murowana tama, ona: stoi, tam, stoi - sama i nadchodzi mroczna pora, a kiedy słońce zachodzi... Łukasz Jasiński (sierpień 2018)

opada z letargu rozsiewając myśli w ramach czasu zachodzącego słońca gdzie hipnotyzowany na parapecie księżyc łapie elektrostatyczne sny uwieńczone w bryle dla lunatyków

Spotkałam świat z dziecięcych lat i jasne w nim obłoki baśniowy kwiat z tych drogich lat i uśmiech mój szeroki Wśród dzikich róż skoszonych zbóż gdzie polny mak się kłaniał a ciepły wiatr co płatki kradł i dalej je rozdawał A nawet mróz nie szczędził róż i wplatał je w pejzaże z księżycem wraz rozrzucał blask i tworzył z nim miraże A śnieżek rój zaczynał bój i było tak wesoło i trzaskał mróz spod sanek płóz i zwodził wszystkich w koło Skończył się sen rozpoczął dzień i przeszłość odfrunęła bajkowy świat z dziecięcych lat czy będzie mi się śniła

Postanowiłem. (z moimi postanowieniami różnie bywa) rzucić palenie ograniczyć picie czytać ze zrozumieniem Biblię i wiersze kochać cię jakbyś była ta jedyna takie tam trele morele nie oglądać się za dziewczynami a tym bardziej za chłopakami być wiernym przysiędze - do grobowej deski (gdybyście widzieli teraz mój wyraz twarzy) spróbuję obiecuję tak mi dopomóżcie wszyscy święci a gdy mi się nie uda to winę zrzucę na czytelników nie trzymali za mnie kciuków Jesteście małowierni.

Spójrzmy na świat, na ten piękny ocean barw, zostały stworzone z miłości do ludzi. Stwórca pragnął by świat, zawsze radował nas, by ten czar zachwytu do miłości budził. W nasze ręce go oddał, bo zaufał nam, czekając aż rozkwitnie jak przepiękny kwiat. My włożyliśmy go niestety w ciasność ram, piekłem bez wolności, stał się przez to nasz świat. W teatr fałszywych mitów zamienił się dar, pozbawiając nas jasności postrzegania. Stał się wtedy potrzebny cały kodeks kar, aby nie doprowadzić go do rozchwiania. Ponosimy więc skutki naszych wyborów, ponieważ zabrakło zdrowego rozsądku. Pozbawiliśmy się rozkoszy kolorów, a nasze działania nie były w porządku. Świadomość się budzi, szukamy już wyjścia. Trudno dokonać rewolucji w myśleniu. A oczekując nowej ery nadejścia, nie jeden już umysł uległ zniewoleniu. Czasami myślę, czy kiedyś się dowiemy, jak naprawdę wygląda ten nasz mały świat? Że jest ogromną zagadką, to czujemy, bowiem Ziemski Matrix odsłania się od lat!

a ja pierścionki, wisiorki i spinki skupuję - złoty skupuję Schmuck

@Dared To off topowa uwaga na wysokim poziomie ogólności i nie dotyczy Twojego króciutkiego tekstu. Pozdrawiam

Znakomity wiersz i jakże różne postawy, z najbardziej konstruktywną, reprezentowaną przez babcię. Ja już znaczków nie zbieram, ale czuje temat.

@Marek.zak1 Dzięki, akurat o swoich słowach myślałem, pewnie też bez treści w większości przytłaczającej, i tych słów efektem

piękny, misterny wiersz przeczytałem z przyjemnością i na pewno jeszcze do niego wrócę

Patrzę w górę, marząc o tym jak o niezaznanym niebie. Tam, gdzie mogę uciec, by zaznać spokoju umysłu i duszy. Być odciętym od świata, niepodległy: innym, wierze, sobie. Jakie to szczęście, że zawsze jak patrzę w noc, to się serce wzruszy. Bym zrzucił brud mojego ciała, zatańczył na tafli czerni. Zagubił się walcach świetlistej orkiestry, zapomniał o wszystkim. Wsiadłbym na okręt i opłynął z gwiazdami niebo ziemi, zwiedzić horyzonty niepoznane, oddać się arkadiom dalekim. Och, jaki byłbym czysty, gdybym żył ponad całą ludzkością. Moimi jedynymi kompanami oświecenie oraz gwiazdy. Unosiłbym się na pustce, nie przejęty swoją wielkością. Nie ma tam pieniędzy, władzy, nie ma nawet prawdy. Zostałbym sam na sam z refleksją, odbiciem w nicości. Prawdziwym ja, tego, którego nie muszę już ukrywać. Nie ma przed kim, samotność wszystko uprości. Nie ma żadnej szarości, przez którą trzeba innych okłamywać. Pomimo tego, widzę szczęście, tam gdzie mogę nic nie robić. Ostateczność w mojej drodze, tam gdzie bym został. Dla spokoju duszy, mógłbym swoje ciało w eterze utopić. Oddałbym za niebo całe swoje życie, za to co bym tam zastał.

Nadciąga lato, kanikuły pora, (Kanikuła – Psia Gwiazda, psia jego mać!) Znowu się zaczną wyjazdy nad morze, I eksploracje ,,dzikich” plaż! Znów się ożywią martwe dziś stragany, Na których pysznieć będą bursztyny, Przelotne romanse i plażowe love, Równie nietrwałe jak te pajęczyny. Znów się turyści będą na plażach Wylegiwali jak stado wielkich fok, Będą pili piwko, smakowali lody, Za ciemnymi okularami chronili wzrok. Warszawa, 1 IV 2022

W Mielnie, na plaży, z ruchów fal licznych Jadźka poznała 'fakt autentyczny', że przy wróżeniu z fusów wróżbitom brak na strój ów, co czwórkę brzdąców jej dał, prześlicznych.

cienki Bolek

Kocham Co to znaczy? Gdy nie kocham To umieram Z rozpaczy I nie wiem co się dzieje Bo tak nagle Zniknęły wszelkie nadzieje Na miłosny stan I wciąż tak bardzo Nie mogę uleczyć Swoich ran

Ada i szarada, Ada raz siada.

@Rolek To nie takie głupotki " To jest kiełbasa To jest moja matka jadalna Ona wisi na niklowym haku i pachnie kominem Ona jest tania zresztą nigdy się nie drożyła była wyrozumiała i znała możliwości" "Swojska" the best !!!

@Dared Dzięki za czytanie głupotek. Zastanowię się.

nie wróżę mu kariery Pogodynki, ale może dobry z niego wódz?

ONI: TY, TO NAREW RESETUJE, JEJU, TE SERWERA NOTY, TINO. - A DAJ! - OT, SUŁTAN, A NA TŁUSTO JADA!

Alpom Opla.

TOĆ I BAWOŁY BYŁO WABIĆ, OT. ALE FOTA! NOC, ADA. ZANIKA TAKI NAZAD. A CO NA TO FELA?

ONE SAME IGORA Z AGĄ - PO SER. ETANOLU GUL ONA, TERESO, POCIĄGA ZA ROGIEM. A SEN? O! ON CAŁY ŻUŁ. SMOŁA WAŁOM SŁUŻY ŁACNO.

jak Sylwester z jedynką kłuć można w oczy blondynki

BABO, ABY WODOLEJ, I KLEI WIELKI WÓZ BZÓW, I KLEI WIELKI JE LODOWY BAOBAB.

@jan_komułzykant super:) Słyszano, że po plażach Mombasy, biegają stadami pulchniutkie bobasy. Trza bez dwóch zdań znów, ocenić fakt ów; na strój ochronny zabrakło kasy. PS A może fuckt ów ? Podziwiam i pozdrawiam.

odrobina ciebie czyni cuda śmierć ciąży obolem w kieszeni ledwo odsuwam zaklęcie przewoźnika popiół w piasku to ludzki znak próbuję być żywa aby utrzymać zmysły po tobie nie jem nie śpię byłam niebem czarnym groźnie gwiaździstym płonącym czerwienią różowiejącą

erozja dotknąłem powierzchni spadające odłamki odsłoniły wnętrze to jest ciało moje to jest moja krew przez spękania i szczeliny przebiły się pytania bez odpowiedzi byłem ich pełen i już wiem to mięśnie i ścięgna poruszają duszę a nie na odwrót

nie polecę nie polecę w kosmos nie włożę skafandra nie zmuszajcie mnie nie chcę! lecieć w przestworza w nieważkości patrzeć z dystansu na walkę chrząszczy rogaczy jelonków letnim wieczorem

Powróciłam do mej Róży co wyrosła tuż o wschodzie wiatr mi z płatków jej powróży gdzie jest szczęście czy w przyrodzie Pszczoła co dzień nektar spija słońce złoci trawę drzewa wiosną pachnie cała ziemia słowik słodkie trele śpiewa Róża tylko zadumana wśród stokrotek i zieleni to dlaczego jestem sama i czerwienią się rumieni Nie bądź smutna ma Różyczko nikt ci nigdy nie dorówna przecież jestem bardzo blisko możesz więc być z siebie dumna