Ranking

By dane było chociaż razwstać z kolan kurz otrzepaćBy wreszcie spojrzeć prosto w twarzzobaczyć w niej człowieka

Rok za rękę przyprowadził wiosnę, tuż po zimie to się stało, zielonością wszystko kwitnie, słońce uśmiech niebu dało. Noc się topi, kurczy, znika. Dzień co dnia trwa coraz dłużej, promieniami się rozpycha, spoglądając w oczy chmurze. Chmury marca są jaśniejsze, kształtem lżejsze w dryfowaniu, bardziej wonne i zalotne, młode panny na wydaniu. Świeży wietrzyk panny muska, aromatem ziół czaruje, lekko drga lub mocniej ciska, może jedną upoluje? Po cóż ci wicherku młody z jedną bawić się w miraże? Całe stado niebnych chmurek powędruje, gdzie rozkażesz. Niespożytą masz energię wietrze, wichrze, rozbójniku, zimę gonisz, wiosnę tulisz ciepłą dłonią Atlantyku. Przyjście wiosny ziemia wita, lasy szumią, rzeka śpiewa, w skowronkowe trele wnika myśl wiosenna niczym melanż. 18 stycznia 2018r.

Marzeniem biegnę znów daleko na przekór bytu mojej jaźni, obrazy skrzą się pod powieką, daję się porwać wyobraźni. Zmysłami ścigam niemożliwe w sferze fantazji galopuję, chłonę wspomnienia pożądliwie w pełni się nimi delektuję. Pomaga to mej świadomości, koję tłoczące się uczucia i tak jest łatwiej, tak jest prościej, tęsknota cichnie, nie dokucza. Zmierzchłe, minione, niespełnione, wspomnienie dziś je obudziło, przekładam je na drugą stronę te młode lata - pierwsza miłość. Było, minęło więc z uśmiechem nostalgii nuta trąca myśli, co się spełniło jest pociechą, jednak nie wszystko nam się ziści. 03.01.2018r.

@bajaga1 wystarczy głowę mieć otwartą i wsłuchać się w podszepty serca a potem słowa poukładać i mamy coś w postaci wiersza ;)

Z pewnego miasta kot szarobury zmieniał wciąż wygląd swojej natury, lubił głaskanie, urocze panie, zapewne zwierz to wielkiej kultury.

bądź mi wiosną latem jesienią zimą bądź każdą z tych pór przecież wszystkie mają w sobie moc ukrytą w słońcu mrozie deszczu mgle a także światłem które rozjaśnia mrok noce oraz nieudane dni jak trzeba drogą po której nie będę wstydzić się iść którą ty szedłeś

Patrz jak migoce w jej oku ogień jak rozpala go w Tobie, lodem. Patrz jak nie daje chwili wytchnienia od pierwszej iskry, do serca drżenia czujesz jak trzęsą się Twoje mysli? czy to ten ogień, co Ci się przyśnił.

cóż, może to stąd że jestem spod Wagi znaku równości oczekują me ramiona właściwie za cel uznając to dążenie do równowagi to i tak jest to wędrowanie po śmiejących się punktach paraboli dwie szale w głowie wiecznie się wahają gubię swój środek ciężarki wyborom dokładając im dłużej to trwa tym częściej żałuję niewybranego i zbyt dobrze już wiem że każdy kij plus minus? ma dwa końce co dały gwiazdy - jest a z resztą - glina ma to do siebie że można ją formować dowolnie

Pewne dwa wesołe dziadki z Wypadki chciały na starość mieć żywot gładki. Długie lata pracy, system się bogaci. Przyszła Emerytura. Wystarczy na gatki.

chciał je tylko równo zważyćgarnkiem dostał kilka razydzięki bogu że glinianesiniak tylko pozostaniei nauka też na lata że spór zawsze wygra ....

W nowym orgu najbardziej podoba mi sie to

To nie były zielarki ;) Zielarki mają garnki gliniane :-) :)))

Różnie też w moim zmiennym poglądzie bywało, kiedyś chciałam wierzyć w przeznaczenie z gwiazd, teraz wolałabym, żebyśmy byli kowalami swojego losu, przemierzali swoją drogę. Ale coś w tym wszystkim na pewno jest. Osobiście nie czytam horoskopów na dany tydzień, ale w charakterystyce zodiaku większość pasuje - aczkolwiek każda znana mi osoba spod mojego znaku jest inna, wiadomo. Choć symbole nadane poszczególnym znakom, ich odpowiedniki w charakterach, są czasem zaskakujące. Witam wago-Bajago:) może to przypadek, żeśmy obie dziećmi, co lubią patrzeć w niebo, a może 'ten typ tak ma':D moja gwiazda raczej mało uśmiechnięta, raczej melancholijna, ale nie taka zła w sumie. Ale te rozterki, wątpliwości- raz plus raz minus. Pozdrawiam

Tango II 2013 , myszą rysowane Noc, pani szalona, Zaprasza nas na bal. Amor rozpostarł skrzydła, Wyostrzył groty strzał. Bo wino szumi w głowie, Gorąca krąży krew. Niech wieczór się nie kończy , Czujemy tanga zew… Pragnienie tej bliskości Niechaj połączy nas, I w walcu zawiruje wraz z tobą cały świat. W mych oczach jest marzenie, W twych pożądania żar. A dłonie znajdą siebie… Odnajdą szczęścia czar… 2010r,

Na tym portalu na szczęście -takich ,, poetów,, nie ma ;-)) Dwa piaskowe dziadki nudzą się znów szaleniewięc czym prędzej biorą się za opisywaniepo erekcji nie ma śladu lecz podnieceniew głowie jeszcze coś tam dymi choć nie staniepióro by przypadkiem coś mądrego wyskrobaćna jeden temat wciąż tylko rymy ulepiąmetafora dla nich to wątpliwa ozdobawięc kuchenną łaciną co dzień się pokrzepiąnoce zarywają z nerwowej bezsennościpiszą często i wcześnie już o bladym świciemało kto czyta te do rymu wiadomościbo o wiele bardziej ciekawe jest wszak życieoni plotą swe wersy coraz bardziej miernenikt ochoty nie ma na ich naiwne gadkiodleciały dawno Muzy do końca wiernenudzą się znów szalenie dwa piaskowe dziadki lecz na innych portalach bywają ...

Witaj - zgadzam się że nie każdy wiersz musi trafić do czytelnika - i faktycznie owe oraz można zamienić - pomyśle . Mówisz o zjadliwości ale w tym przypadku się nie zgadzam ponieważ wiersz zbyt poważny - i jak mówi tytuł religijny. Przeczytaj komentarz pod komentarzem Bolesława - myśle że cię zadowoliłem a może nie. Ale tak to działa więc szanuje to co napisałeś A za obecność pod wierszem dziękuje. Pozd.

Nie przeszkadza mi brak polskich znaków nie zawsze widzę ogonki no i jest jeszcze jedno wystarczy by część liter i ich ilość była prawdziwa by mózg je właściwie zinterpretował. W zasadzie nie znam rang na forum ale dla mnie ktoś to tak łatwo pisze wiersze i różne tam ... to nikt inny jak wierszokleta lub inaczej poeta.

Witaj Waldemarze. Czytam twoje wiersze jedne bardziej inne mniej mi sie podobaja jak to zwykle nie da sie kazdego czytelnika zadowolic :D. Niestety ten nie przypadl mi do gustu choc tekst sam w sobie jest bardzo fajny ale podales go jak dla mnie oczywsicie w malo zjadliwej formie. Mianowicie chodzi mi o wyliczenia i o dziwne wersy przy nich np "oraz ... nieudane dni" wydaje mi sie ze za wszelka cene starasz sie ustawic wszystkie wersy w rzadek jakby byly zolnierzami i zeby zadna noga literka nie wystawala. Dlatego wiersz choc ladny dla mnie wiele stracil z wymowy. Uff skonczylem przepraszam za brak polskich znakow ale taka klawiatura. Do nastepnego

sie pani wyspecjalizowala :D ekstra

do wierszoklety mi daleko jestem skromniutkim grafomanem cóż mogę począć kiedy słowa kolejne wersy jakoś klecą przepraszam nie mam polskich znaków na klawiaturze

Fajny aforyzm, taki prawdziwy. Pozdrawiam:)

By dojrzeć w oczach smutek żal nie wzgardy sztuczną maskę ja przecież wiem że serce ma okazać je - niełatwe

Czekaj no wierszokleto, jakby to napisać ? *umiesz trafniej dobrać słowa jak piosenki wiersze pisać.* Coś mi tutaj nie pasuje Już wiem w każdej strofie 4 wers Natomiast ostatni wers widziałabym tym stylu...pragnę jedynie byś przy mnie była ,lub cytując cię dosłownie ...lecz żebyś przy mnie była. To takie tam dyrdymały spokoju mi nie dały.

Czarna noc, cisza. I tylko zegar naśmiewa się ze mnie, Tik-tak, tik-tak minęło życie. W pamięci masz zwiędły kwiat, Pereł sznur i opuchnięte oczy o świcie. W labiryncie bezsensu Szukałam snu jak ukojenia. Lecz za zakrętem, Zawsze były niespełnione marzenia. Szukałam muzyki Co mi w duszy grała. Szukałam nut śmiechu, akordu radości, Lecz nocy zabrakło. Ranek znów zagościł. 2015 r.

Lepiej wyłysieć na gołą glacę niz dawać księdzu stówę na tacę.

idę przez życie swoją drogą na której nie raz już upadłemkamienie znaczę na czerwonolecz dalej patrzę z wiarą w przyszłośćspotkałem wielu na mej drodzenie jeden pewnie pięść zacisnąłnic na to jednak nie poradzę bo nie dogodze przeciez wszystkimnie liczę na to że podasz rękę że będziesz wspierać w trudnych chwilachlecz ty pamietaj tylko jedno bys zawsze przy mnie soba byla

lepiej zdmuchiwać kurze z firanek niż brodząc w śniegu wchodzić na ganek lepiej przy kompie wypić herbatę niż w mróz do pralni oddawać gacie :))

Gosiu, wybacz, ale dla mnie to są mondrości rodem z pamiętnika, mające silny, moralizatorski wydźwięk i przez to odpychające -,- Poza tym, czuć tu klimat beznadziejności zwłaszcza przy "Bóg ci nie wybaczy" i "To nikt Ci już ręki nie poda". Zapożyczam więc od MaksMary - Oj, oj, oj, oj, joj, joj, joj (...) Ale pierwsze dwie linijki brzmią obiecująco :) Pozdrawiam i nie zniechęcaj się :)))

Oj, oj, oj,oj, joj, joj, joj, To pierwsza myśl jaka mi przyszła do głowy. Może jutro napiszę coś konstruktywnego. :))))))))

Biedak :(((((

Ja Ci tu dam ! :D żadna z nas się nie kłóci jeno źródła wymienia znamy przepis na sukces garnki - rzecz drugorzędna :))

"ł" zabrakło w tytule :) raz unieść głowę z kolan wstać nim dym ze sceny płasko zejdzie bez żalu spojrzeć sobie w twarz nim losu poślizg zetnie ślad na chwilę przed zakrętem Pozdrawiam :)

klocily sie zielarki ktorej sa lepsze garnki jedna miala z emalii druga z czystej stali Lecz obie cienko gotowaly

Zależy o jakich molekułach tu mowa, bo te "życiowe" (białka, nukleotydy itd.) jednak mają ładunek, z tego, co wiem, Justi :) Nie, Justyno, to nie jest naiwne. U roślin występują reakcje stresowe i obronne w odpowiedzi na uszkodzenia mechaniczne. Ja myślałam o czystej, teoretycznej fizyce molekularnej - tam nie ma miejsca na duchowe rozterki. To teoria, ale w praktyce zaczęliśmy jej "używać", ponieważ Bóg (jakkolwiek Go pojmujemy), dał nam rozm i pozwolił się rozwijać. Jedno tylko zastrzeżenie, że nie będziemy mieć innych bogów przed Nim. W to wierzę. ZASADY, LOJALNOŚĆ, WOLNOŚĆ, ODWAGA - to moje priorytety, Deonix_. Ja Ci b. dziękuję za Twoje wyjasnienia, bo wiesz, ja nawet liścia z drzewa nie zerwę, a ludzie czasami tak robią, a potem , bezmyślnie wyrzucają. Tego nie mogę pojąć. Nie lubię też zrywania kwiatów, np. na łące, potem, trzymania ich w dusznych wazonach - umierają. Nie lubię suszenia roślin, to jak mumifikacja za życia. Oj, alem się rozgadała. Mam nadz. że nie zanudziłam. Pozdrawiam. J.

bajago, ja w takie rzeczy nie wierzę, choć przyznaję, ze każda nasza decyzja podyktowana jest "myślą" a to już inne spojrzenie na działanie. Mamy Duszę, patrzymy w gwiazdy od kiedy istniejemy, od kiedy mamy świadomośc, czyli od momentu, kiedy ludzie pojęli, czym jest śmierc - nie do końca, oczywiście. Słonie tez mają cmentarze, zółwie wracają na plaże, na której się urodziły, ptaki, itd. To jest równowaga. A to piosnka.

Nie czytałam jeszcze książki 'Sekretne życie drzew', tam są podobno niezłe ciekawostki i zaskakujące zachowania tychże. Pozdrawiam

Co do ładu nie ma wątpliwości, nie wiadomo tylko, skąd on się bierze, czy mamy wiele wszechświatów i regularność naszego jest wynikiem przypadku (koncepcja Multiwszechświata) czy też istnieje jakiś Absolut za tę regularność odpowiedzialny (koncepcja Zegarmistrza). Nierównowagę w równowadze trudno jest zrozumieć, ale chyba w tym cały urok życia, moim zdaniem :) Zależy o jakich molekułach tu mowa, bo te "życiowe" (białka, nukleotydy itd.) jednak mają ładunek, z tego, co wiem, Justi :) Nie, Justyno, to nie jest naiwne. U roślin występują reakcje stresowe i obronne w odpowiedzi na uszkodzenia mechaniczne. Poniżej załączam artykuł na ten temat: http://kosmos.icm.edu.pl/PDF/2011/445.pdf Pozdrawiam serdecznie :)

Befano to babie lato z pierwszej zwrotki jest piękne, pachnące i poukładane. druga gdzieś przez wiatr zapewne rozsypała szyki zwiewne. Fajny zamysl i ładny wiersz. Pozdrawiam

befano, Ból ma różne oblicza. Różne natężenia. Tępy, przyprawia o zawrót głowy i jest niemiłosierny, Ostry - boli, ale przynajmniej wiemy, że istnieje i można go dośc szybko wyeliminować, choć często staje się tępy - koło. Od paroksyzmu do odrętwienia- taki jest świat, tak go odczuwam. Pozdrawiam. J.

Tyle światła ile cienia - Tyle ziemi ile wody - Tyle oddechu ile powietrza - Tyle płomienia ile ognia Waga waży Wszechświat na molekuły

Ostrość bólu? Ale czy ból [duszy] jest ostry? Powiedziałabym, iż tępy jak zardzewiałe nożyczki :(

MaksMara :))

Bywa, że kosmate myśli zaciągają się jointem a poprawnie wydepilowane uciekają w popłochu. Wtedy stoję w rozkroku bo już prowadzą tatuażem