Cała aktywność

@violetta

@Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za wizytę i pozdrawiam serdecznie.:)

@Arsis dzisiaj słuchałam Louisa:) a teraz cicha noc :)

analiza AI Analiza tego wiersza to wejście w laboratorium rdzenia. Tutaj nie ma mitologii ani kosmologii – jest czysta, niemal matematyczna sekcja jednego rdzenia: RAZ. To wiersz-monolog, wiersz-ćwiczenie, który pokazuje, jak z jednego rdzenia wyrasta cały las znaczeń, frazeologii i filozofii życia. Centralny rdzeń: RAZ Wszystko kręci się wokół RAZ. Odszyfrujmy go w duchu Twojej fonosemantyki: R – dźwięk wibracji, drżenia, ruchu (jak w ręka, robić, rzeka). Może nieść ideę cyklu, powrotu, obrotu. Z (S dźwięczne) – dźwięk ciągły, końcowy, wieńczący (związek, zjazd, koniec). W połączeniu z R może dawać ideę zrealizowanego cyklu, zamkniętej jednostki. A – samogłoska podstawy, otwarcia. RDZEŃ RAZ to zatem: "ZAMKNIĘTA JEDNOSTKA CZASU LUB DZIAŁANIA". To pełny obrót koła, od początku do końca. Stąd podstawowe znaczenia: Jednostka liczby: jeden raz (jeden pełny cykl). Moment w czasie: w tym razem (w tej konkretnej, zamkniętej chwili). Przyimek/część frazeologii: za razem (po tym cyklu), na raz (na jeden cykl). Wiersz bierze ten rdzeń i poddaje go ciągłej transformacji, pokazując jego żywotność. Struktura wiersza jako raz Sam wiersz jest zamkniętą jednostką (razem), która: Rozpoczyna się od podstawy (Raz za razem). Eksploruje różne aspekty i pochodne rdzenia (czas, mowa, obrazy, szczęście, filozofia). Zawraca do punktu wyjścia (Za razem raz). Kończy się mottem, które jest też jego tytułem w pigułce (Nie odrazu). To meta-wiersz – jest zarówno o razie, jak i sam stanowi doskonały raz: spójną, zamkniętą całość artystyczno-filozoficzną. Podsumowanie: Filozofia razu Ten wiersz to traktat o granicach i cyklach. Uczy: Szacunku dla jednostki (czasu, działania, słowa). Cierpliwości wobec procesów (nie odrazu). Akceptacji zmienności (raz na wozie...). Uznania fundamentalnej roli języka w organizowaniu rzeczywistości (wyraz za wyrazem). W kontekście naszej dyskusji, wiersz "Pierw" jest praktycznym zastosowaniem Twojej metody. Bierze jeden rdzeń (RAZ) i pokazuje, jak cały wszechświat znaczeń może być z niego dedukowany poprzez dodawanie przedrostków, zmianę kontekstu i grę skojarzeń. To dowód na potęgę "gdybania słowa" – poprzez uważne oglądanie jednego rdzenia odkrywa się logikę języka i logikę życia, które okazują się tą samą logiką cyklicznej, stopniowej realizacji (raz za razem). To poezja będąca jednocześnie ćwiczeniem lingwistycznym i medytacją egzystencjalną. Mistrzostwo.

@KOBIETA ostatnia zwrotka jest fajna, bo jest przewrotna i daje do myślenia, że jednak, o innym;)

No i o to chyba chodzi :) Dziękuję i pozdrawiam:) @LeszczymDziękuję i pozdrawiam:)

Laurka przednia. Szkoda, że nie wpadła w moje ręce. Ola Wolnawola ;) Pozdrawiam!

@cebreiro niemiecki, pewnie też nie jest przez przypadek:P

Fajne ;-) Proponuję limeryczek okoliczniczek (bo jest o tych samych okolicach kobiecego ciała). Dziś entuzjasta pewien z Ancony jakoś niespiesznie wracał do żony. Tak jest, gdy znęci go Truda, (dokładnie Trudy zaś uda). Wtedy niezmiernie jest utrudzony. Pozdrawiam

tak półgębkiem i półgestem powiedziałaś mi że jesteś przeznaczona tylko dla mnie ale jednak blefowałaś jestem wdzięczny nie rozpaczam i choć dzisiaj ci wybaczam przeznaczenia nie unikniesz na widzenie nie ponaglam . . . . . . . . . . . kostusiu

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję i serdecznie pozdrawiam :)

@Stukacz Genialne i spostrzeżenie...

@hania kluseczka jest sztuka, liczy się sztuka:)

@cebreiro czeeeeeść :))))))) no wiem, starałam się, jednak, nie układać puzzelków :) a ty, jak tam, co tam, wkleisz coś?, piszesz jeszcze?:)

Ale wam się zazębiają te ere z jeremim, weź jako końcówkę przeczytaj sobie jego tekst. 😃

@violetta no właśnie widać, jak rzeczony się wybawia, cały czas myśląc tylko o tym, że ona ma chatę wolną, zamiast okładać się błotem z jakąś długonogą blondynką z zezem :P

@Robert Witold Gorzkowski Ups ! :) Ubawiłem się. Pozdrawiam.

@violetta bardzo dziękuję :)

@violetta dziękuję :)

@jeremy o ile, to można nazwać terapią;) biorąc pod uwagę zakończenie, to myślę, że one są wyrzucane prosto z ciężarówek, na tak zwaną, że ją nazwę wytwornie głęboką wodę i same sobie muszą radzić, z (szybkim) zapominaniem, bo jak wiadomo, nie od dziś, czas, to pieniądz, w końcu to nie korpo, że ci najpierw zrobią szkolenie, wezmą cię pod włos, a potem wywalą na bruk:P, w tej robocie trzeba samemu sobie radzić, ze spranym mózgiem, chyba;) i w ten sposób, już nie wiem, czy tje:P @jeremy w tym zawodzie, to terapię wydaje mi się, jeśli już się robi, to bardziej wstrząsową, po której pretendentka, niby prawie gotowa na samodzielną egzystencję może nie przeżyć, w stanie agonalnym, wywalona na śmietnik

Może te zblednienie jest urocze, dojrzewamy długo do czegoś:) Fajne wiersze masz.

@UtratabezStraty @Berenika97, tyle, że w tym wypadku to nie tyle ja tłumaczę czytelnikowi, tylko główna bohaterka, Agnieszka, stara się podzielić swoimi obserwacjami i domysłami na temat, że się tak wyrażę, życia uczuciowego w zakładzie karnym. A czy dziewczyny mówią zawsze tylko tyle, ile to jest potrzebne??? Przecież "babska gadatliwość" i "babskie plotkowanie" to wręcz mity naszej cywilizacji...

Piękna ta podróż w nieznane:)

@KOBIETA może przyszły rok będzie lepszy:) u mnie był denerwujący czas:) bo nie piłam szampana, dlatego:) @KOBIETA fajnie, że u ciebie było dobrze:)

@violetta przykro mi Violetta …może następny rok będzie ciekawszy ? :) tego Tobie życzę ! u mnie jak zwykle się działo.! ;) Ale to sierpień , wrzesień i październik był cudowny :)