Cała aktywność

@Adam Zębala - dzięki -

dziękuję wszystkim za zajrzenie do mnie? do następnego wiersza ;)

trudno iść dalej gdy droga się kończy marzyć nie widząc uśmiechów trudno być sobą gdy cień kłamie - nie dumać widząc mogiły trudno jest żyć gdy za drzwiami niewiadoma nie ma sensu trudy są trudne ale to one uczą nas przyszłości mimo że bolą

@A.BetweenTak, bardzo smutny. Dziękuję! @truesirexBardzo dziękuję! Ale jest próba, może nieudana - czasami dużo może też zależeć od drugiej strony, by się powiodła. @Rafael MariusMoże masz rację, czasami rzeczywiście nie potrafią poradzić sobie z emocjami. :) @KwiatuszekBardzo dziękuję!

I oko psu uspokoi

@MigrenaZ pocztą tylko tak zażartowałam. :))) Ale rzeczywiście dwa razy nie dostarczyła awizo z US, chociaż czekałam na pewien dokument i cały czas byłam w domu. Aż kobieta z US zadzwoniła do mnie z pytaniem, dlaczego nie odbieram tego zaświadczenia, skoro sama o nie prosiłam. I to, co wysłała, wróciło do urzędu. Gdy wyjaśniłam - ona na to z westchnieniem -znowu ta poczta! Odebrałam osobiście w US. Taką to miałam przygodę z pocztą. :)))

@Ewelina Nie doceniasz siebie. Ja zawsze z przyjemnością wracam do Twoich wierszy. Możesz tak nie uważać, ale naprawdę są głębokie. Pozdrawiam raz jeszcze :-)

@Tectosmith W takim razie życzę Ci zdrowia 😊

@EwelinaA zapraszam :-) Ja sam jednak nie wiem, jak długo tu zabawię. Mam mnóstwo rzeczy do zrobienia, ale ogranicza mnie zdrowie. Niestety bardzo rzadko czuję się dobrze. Pozdrawiam ponownie :-)

Grzegorz, pracujący na Wierchu Kasprowym, wręczył Kasi pierścionek zaręczynowy. Oczko z plastiku i tam jest coś, warknęła – i to ma być miłość. To nie coś, a wtopiony mój włos łonowy.

Ja- „Kwiaty” rozsiały się. On- Rozsiały się bo musiały. Ja- Ale jestem oniemiały!

@Tectosmith bardzo mi miło 😊 Jest mi wręcz niezręcznie czytać takie recenzje na temat mojego skromnego pisania 😊 Pozdrawiam serdecznie 🌞

@Starzec Bardziej za ! 4

@Omagamoga Współczesny i aktualny... 6!

@Tectosmith dziękuję 😊 Czytam ten wiersz na nowo. Ehh, może jak będzie spokojniej wrócę na dłużej. Pozdrawiam bardzo 🌞

Rzeka to wstęga rozcinająca dziwnie krainy ( srebrem…)

@Robert Witold Gorzkowski Bardzo dziękuję. I tak staram się dzielić te moje bardzo długie zdania i wersy. Ale jak widać zdarzą się takie, które nie chcą się tak łatwo rozdzielać

@Tectosmith dziękuję bardzo 😊 To wiersz z lipca i tak sama się zastanawiam, o co mi tak naprawdę chodziło 😅 Czasem dla mniej samej moje wiersze są zawiłe. No cóż:) Dobrze, że ktoś potrafi je rozsupłać 😊 Pozdrawiam niezmiennie 🌞

Nawet nie podwójny, ale wielokrotny !

@viola arvensis Wiersz generalnie dotyczy obu płci. Ludzie się kochają, ale i też niestety ranią. To zbyt skomplikowane, uważam.

@Tectosmith bardzo Ci dziękuję 😊 Taki komentarz to prawdziwy skarb dla mnie 😊 Pozdrawiam serdecznie 🌞

@Robert Witold Gorzkowski ja też je kocham!!! pachnące, eleganckie, czasem podniecająco szalone!!! och, te kobietki:) l

@Marek.zak1 ironicznie: żeby życie miało smaczek…

Ojciec pyta, kiedy w końcu zostanie dziadkiem. Ja się pytam, czy zrobił coś w tym kierunku. Mówi, że tak, że zrobił, syna. Trochę mało - odpowiadam. Córce łatwiej by było rozkochać jakiegoś bogacza, a ten zapewniłby wnukowi przyszłość. Ja z trudem swoją próbuję zapewnić, a nie za wiele jej już zostało. Jury konkursu oświadczyło, że preferuje wiersze o miłości nad tymi o życiu. Potem przy sobocie płaczą nad winem, że rock umarł, a Narodowy wypełniają rymy i refreny pod nóżkę. Ja płaczę, że psychodeliczny Artur chałturzy z biesiadnym Dawidem, i za chwilę jego spuścizną będzie hit na wesela. A może zamiast moim, to trzeba było zostać ojcem jednego z nich, to wnuków by pewnie było więcej, niż aktualnych problemów. Ojciec staram się, ale na razie tylko śpię i pracuję. Na robienie wnuków sił i tygodnia mi już nie starcza. A w weekendy próbuje pisać wiersze o miłości dla szanownego Jury.

@W_ita_M. może nie będzie tak że źle