Cała aktywność

@violetta tylko chyba nie w stylu Trzaska

co ci powiem to ci powiem ale ci powiem masz lekkie i cudne pióro Poezja po prostu Aniutko

Po raz kolejny życie dało mi w kość coraz bardziej wszystkiego mam dość rzeczywistość znów się nam odkleja umiera w szczątkach wielka nadzieja Zburzona jak wysoka szklana wieża dokąd dzisiaj to wszystko zmierza bo wszystkie plany i marzenia prysły przykryte przez szatańskie pomysły Nie pójdę jak skazaniec na banicję i założę sam ze sobą…własną... koalicję

@wierszyki Myślisz Agatko, że oni wierzą w to co reklamują? Wg mnie przykładają rękę (i głos :) i cały swój wizerunek) do usankcjonowanej lichwy (banki na koncie oszczędnościowym oferują Ci 1,5 procent - a bywa, że i mniej - natomiast udzielają pożyczek na procent kilkanaście - jak dobrze pójdzie). I ci aktorzy - znani i uznani - świetnie przy tym zarabiają na naiwności ludzi. Mnie się zdaje, że to nie jest obojętne, do czego przykłada się rękę. A jeszcze w przypadku sławnych i lubianych - to już szczególnie, bo mają duży zasięg. To już lepiej rzeczywiście reklamować "bielsze nie będzie" :), choć wiadomo, że ta reklama jest przereklamowana ;) Dzięki za głos

Przy okazji zbliżającego się Dnia Wszystkich Świętych (i zaduszków) pozwalam sobie powrócić z okazjonalnym wierszem sprzed kilku lat. Tym razem w umuzycznionej i wyśpiewanej przez AI, wersji.

@Kamil OlszówkaNie doczytałem do końca, bo nikt kto posiada jakąkolwiek wiedzę i mądrość nie przebrnie przez to wszystko. I właśnie dlatego nie jest mi żal, że prezydent jest, jaki jest. Wy, Polacy, zasłużyliście na takiego prezydenta i bardzo Wam tego gratuluję. Ja natomiast, cieszę się własną wolnością, człowieczeństwem, zdrowym rozsądkiem i prawem wyboru. Zdecydowane nie dla tekstu. Pozdrawiam serdecznie.

Czytając wiersz po raz pierwszy, widzimy tylko fragment — ruch, cień, barwę emocji. Nie zawsze rozumiemy, co autor chciał powiedzieć, bo słowa są jak rozproszone światło, które dopiero z czasem układa się w kształt. Pierwsze czytanie to intuicja. Pozwalamy, by obrazy przepływały przez nas, nie próbując ich uporządkować. Czujemy ton, rytm, niedopowiedzenia — ale znaczenie jeszcze się nie narodziło. Drugie czytanie to powrót z latarnią. Wtedy odkrywamy, że to, co wcześniej było mgłą, ma strukturę — że między wersami istniał zamiar, który wcześniej czuliśmy, a teraz go rozumiemy. Widzimy, że każdy szczegół miał swoje miejsce, a cisze między słowami nie są pustką, tylko przestrzenią sensu. Poezja dojrzewa wraz z czytelnikiem. To nie tekst się zmienia, tylko my patrzymy inaczej — z większą czułością, z mniejszym pośpiechem. Dlatego drugi odczyt to zawsze nowa rozmowa, a nie powtórka. Dla Kai

Coz złego, że chcą zarobić,też zareklamowałabym jakiś proszek do prania :)) Żeby zarobić w miarę uczciwie. Tylko że tych filmów dobrych może widać mało, nie wiem, tak przypuszczam. Albo są, tylko tych dobrych nikt nie reklamuje :;

Alu, przez cały ten twój wywód przewija się, według mnie, jakaś słuszna myśl. Myślę, że należy oddzielać literaturę od propagandy politycznej, od politycznych manifestów. Chodzi też o to, że to, co na co dzień nazywamy polityką, często jest pewną wierzchnią warstwą naszej rzeczywistości albo wręcz grą pozorów. Pod tą wierzchnią warstwą natomiast znajdują się pewne struktury cywilizacyjne, które na co dzień są mało dostrzegalne, i tu właśnie jest pole dla popisu dla literatury - czy to poezji, czy to prozy.

@Berenika97 Ciepły, wzruszający wiersz o pamięci, która nie gaśnie. Prosty, ale szczery — przemawia uczuciem. Pozdrawiam serdecznie.

@infeliainfeliai choć pierwszy ośmieliłem wejść do pierwszego wiersza, to choć i pod pierzynkę skoczę gdy wolna, wygrzejemy się jak ww gniazdku pisklęta i pofruniemy po własne przygody był taki film wielki szu ciepłu_szek mi przypomina tę grę i sceny , wykantować poszewkę >w ruch pióra >rozegrać jak ostatnie rozdanie pokera ;)))))), wciąż trudno wieżyc w Twoje lata, skromnie, jeśli nie obrazisz się na swoje wiersze , w przyszłości napiszą byłaś zawsze najmilsza , obyś miała bliskich rycerzy jak król Artur ;))), masz moje serducho ;)

znanych i uznanych kwiat polskiego aktorstwa wyśmienicie gra ostatnio swoje epokowe role w reklamach banków film pt. 'Mamona Mamona Mamona'

@Kwiatuszek Lekki i pełen codziennego światła wiersz. Prosty w przekazie, ciepły w tonie. Pozdrawiam serdecznie.

@Gosława paradoks który sprawia, że warto do cholery żyć !!!!!!!!!!!! matrix miłości na maxa. dzięki.

@huzarc Trafna analiza, dziękuję, pozdrawiam!

@Waldemar_Talar_TalarKrótko i treściwie. Słowa hasła, które prowadzą w przeszłość. Pojawia się tęsknota za prostotą, Niestety, wszystko ulega przemianie i pozostają jedynie wspomnienia. Pozdrawiam serdecznie.

@alakielich Wiesz jakaś taka przekora u mnie rośnie i jakoś ta nie wiem przydatność nie jest dla mnie celem nadrzędnym. Nigdy nie była, ale długo nie umiałem tego wyrazić.

@Gosława Ktoś kiedyś powiedział, że życie jest ciężkie, ale chce się żyć. Serdecznie pozdrawiam 🙂

Cieszę się niezmiernie, że Ci się podoba :) No cóż, są takie miejsca, że niewiele potrzeba, tylko o nich wspomnieć. Ten wierszyk umieściłam w zbiorku pt Mokradło jak mokradło. Ale pytałam już, nie chcesz wysyłki. U mnie głównie jednak rymowane. Pozdrawiam serdecznie 🌼 Reniu :)

@Simon Tracy Szczera i w sedno dywagacja/manifest! Zawieszenie w próżni! Czy kontynuować poszukiwań sensu życia, czy też po prostu zawiesić się w obojętności...

@Wochen dziękuję

@Migrena też prawda 🙂

@Gosława fantastycznie piszesz Reniu. podoba mi się. a na skraju łąki można się też......kochać się pięknie można :)

@[email protected] hahaha Oj Grzesiu jak Cię nie lubić Nie da się trzeba 🙂