Cała aktywność

Ku niebu, ku niemu niemy ogień pęka Powietrzem zmąconym przez upiory czerwieni, Hukiem rosy klejąc oczy do szpiku trwogi Gdy, jak w kolebce tuląc się do karabinu Widzę pchłę, co pełza mym brudnym brzegiem palca Ja zginę, ona przetrwa — nim zamknie się ręka, Nad jego światem, jak ciemność w sercu kamieni, Co wytną mi krzyż zamiast korony z wawrzynu, Na skroni znamionami żelaznego walca.

@Waldemar_Talar_Talar taka z babim latem

A to tak można? :) Pozdrawiam.

@andrew ładnie, dzięki @Waldemar_Talar_Talar dzięki.

@Annna2 ... słowa jak klocki lego nie tylko do podań służą można się nimi pobawić jak jesienne dni się dłużą ... Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Annna2 Och, aż się zawstydziłem. Staram się jak każdy. Pozdrawiam serdecznie Miłego dnia

@Migrena a taki fioł mnie wzioł dzięki

@Marek.zak1 dobra !!! dzięki Marku :)

@Migrena Zobaczymy po trzecim o zimie:). Pozdr.

@_Maryanne_ Fajny - choć brak - rymów !

@Marek.zak1 rozwijam się ???????

Instynkt stadny już nie działa Gdy stres obezwładnia Kiedy do tablicy ktoś cię przywoła Mnie krytyka nie pokona Koniec końców jakoś będzie Gdy pod kołdrą się pomieszczę I rano, po świtaniu Wstanę wypoczęta Skupię się na działaniu Po czasie cel osiągnę A co dalej? Bóg wie jeden.

@Nata_Kruk Pierwsze zmieniłem ! @Konrad Koper Drugie moje - pasuje !!

@Migrena Pamiętam, i chyba nie wiedziałem, co napisać. Też ciekawy, ale ten o jesieni bardziej do mnie przemawia. Pozdrawiam

@Waldemar_Talar_Talar lubię babie lato :)

@Marek.zak1 Marku. dziękuję :) napisałem chyba w czerwcu wiersz Upojeni latem. Gdzieś tutaj jest. Pory roku to fantastyczna inspiracja pisarska. dzięki, że zajrzałeś :) dzięki za koment. :)

@Migrena Wyjątkowy wiersz, zagłębiający się w organiczny związek z przyrodą. Fajnie gdybyś napisał podobnie o wszystkich porach roku. Wyszłaby wtedy uniwersalna całość, obejmująca związek człowieka z ziemią. Czarek Płatak napisał kiedyś o wszystkich miesiącach świetne, niedługie teksty. Namawiałem go, żeby zrobił kalendarz, ale jakoś nie wyszło. Czekam i pozdrawiam.,

Gdy jesień zapuka do twych drzwi nie wahaj się otwórz je szeroko ona umili ci krótkie dni uśmiechnij się do niej miło ona ubarwi ci twoje sny odkryj w niej ukryte piękno babiego lata liścia i mgły

@Annna2 Aniu. Zaskoczyłaś mnie :) Dałaś mistrzowski popis wirtuozerii fonetycznej i absurdalnego humoru ! To fantastyczny, surrealistyczny łamaniec językowy, który wyciska łzy ze śmiechu i pot z czoła przy każdej próbie wymowy. Super :)

@violetta z takiego talerza moglibyśmy jeść razem !!! jeden talerz - dwie istoty. smacznego :) a co to za zupa ?

Witaj - trudny i smutny wiersz - Pzdr.

Witaj - cały wiersz pachnie prawdą - Pzdr.serdecznie.

~~ Szemrana ferajna z pradawnej Polany, śmie zwać się publicznie mianem "ludzkie pany". To łajdackie grono - jak im przedstawiono; miało wobec ludu całkiem inne plany .. Totalna inwigilacja - to ich naczelna racja, by wprowadzić zamordyzm .. pro publico bono. ~~

Witaj - dziękuje serdecznie za przeczytanie i komentarz - Pzdr.usmiechem.

Witaj - dokładnie - miło że czytasz - dziękuje - Pzdr. Witaj - bardzo mnie ucieszyłeś że do takich wierszy wracasz - dzięki - Pzdr.