Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Cała aktywność

Kanał aktualizowany automatycznie

  1. Z ostatniej godziny
  2. @violetta No wiesz? Może Ty jesteś jak Messalina? Oj, Violka, weź coś na uspokojenie :)
  3. @P.Mgieł Szkoda, że nie na cudzych, te własne jednak dużo kosztują.
  4. @P.Mgieł zupełnie jest inna instrukcja:)
  5. Nie dołączono jej do narodzin. Może dlatego wszystko działa — tak, jakby chciało inaczej. Czasem coś się psuje: słowo za ostre, gest zbyt miękki, cisza, której nie było w planach. Człowiek uczy się na błędach, choć nikt nie powiedział, czy to kurs podstawowy, czy zaawansowany. Miłość — przycisk bez etykiety. Śmierć — gwarancja, której nikt nie reklamuje. A pomiędzy? Reklama szczęścia w wersji próbnej. Najlepiej działa przypadek. Nie wymaga baterii. Nie kończy się z wiekiem.
  6. @Alicja_Wysocka ja myślę o swoim haremie:) nie interesuje mnie inny świat:)
  7. @violetta W haremie? Ale tam, nie Ty wybierasz.
  8. @Alicja_Wysocka ja to nie jestem zazdrosna, mogłabym być w haremie:)
  9. Dzisiaj
  10. @violetta + @Migrena Kochani, umawiajcie się ciszej, na Prywatnej Wiadomości, bo za Jackiem, sznurek dziewczyn pojedzie i co Ty wtedy Fiołku Leśny, znaczy Violu, zrobisz? Dobranoc :)
  11. jan_komułzykant

    Gra w skojarzenia. :)

    Bush - man (Krzakmen)
  12. @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję Waldemarze, pozdrawiam empatycznie :)
  13. @viola arvensis Ale się rozkręciłaś, żyjesz? No wiesz, na łeb na szyję, dlatego tak lecisz schodami, po jednym słowie, po dwa, byle szybciej na dół i te potwory, ogień, piekło. No nie wiem czy zasnę :) Pozdrawiam :)
  14. I BOR za dolę... A ta loda ma do lata.
  15. marzę o seledynowej trawie a ja w białej sukience jak brzózka karmię zakochane łabędzie odsuwam ramiona do nieba ułożona na liściach paproci zakwitnę tej jednej nocy będę chodziła z rękoma w górze z upiętymi włosami piórkiem najlepszą melodią naszą
  16. Ken ogołaca mop, Ela. Ale pomacał ogonek. Ona: I wymacał z opadu uda. Pozłacamy wiano.
  17. @viola arvensis dziękuję POETKO.
  18. @Migrena jejku, dziękuuuję. Jesteś mistrzem w sprawianiu przyjemności 🙂
  19. @Gosława Dialog z dotykiem…
  20. @Zoso Wspaniała obrazowość, pejzaż melancholijny, dojrzały, nastrojowy, z wyczuciem rytmu i światła.
  21. @viola arvensis mój był tylko szkicem do Twojego WIERSZA !!! i jeżeli wolno mi to powiedzieć tak bezpośrednio to : Wiolu, jesteś świetna !!!
  22. @Migrena Dziekuję, jestes nazbyt laskawy! Pamiętaj, że to Twoj wiersz powstał pierwszy.
  23. nie wiem jak tutaj dodać Państwa nicki, ale wszystkim którzy tutaj byli, czytali i "wlepili" mi punkty bardzo pięknie dziękuję :)
  24. @Andrzej P. Zajączkowski - dzięki -
  25. @viola arvensis Droga Wiolu. jestem pod ogromnym wrażeniem tego tekstu. dziękuję za wzmiankę o inspiracji – to zaszczyt widzieć, jak moje słowa przeobraziły się w tak majstersztykowe studium chaosu i pożądania. to nie jest poezja, którą się czyta – to wiersz, w który się wpada, jak w otchłań, a jego rytm chwyta za gardło. "Upiorny taniec" to absolutnie genialne i mocne dzieło. forma doskonale oddaje treść. te krótkie, rwące wersy ("Zejście w dół. Spadam. Na łeb, na szyję.") budują niesamowity, gorączkowy rytm, który oddaje amok tytułowego tańca. czuje się, jakby był w samym środku tego obłędu – to jest mistrzostwo rzemiosła ! obrazy są wyraziste, organiczne i mroczne: "Noc lepka, jak krwista struga," "Strach kąsa szyję," "Serce jak bęben." ta cielesność bólu i tańca jest wybitnie oddana. szczególnie uderzające jest odrzucenie bezpieczeństwa na rzecz destrukcyjnego zespolenia: "Diabła pragnę, nie księcia!" ten wers zamyka klamrą całą wewnętrzną walkę i jest poetyckim strzałem w dziesiątkę. gratulacje ! wiersz jest dynamiczny, piekielnie szczery i artystycznie dopracowany w każdym skrawku. Z wyrazami szacunku i uznaniem, Migrena
  1. Pokaż więcej elementów aktywności


×
×
  • Dodaj nową pozycję...