Radosna twórczość

Chciałabym czasem optymistyczne

wiersze napisać, opublikować.

Bo także nieraz bywam szczęśliwa.

I nawet słońca widzę po nocach.

Więc w błysku weny

leję na papier

przepiękne myśli - synonim cudu,

lecz krzywe wersy

dają po oczach,

więc stwierdzam gorzko : Gdzie?

Z czym do ludu?

Radosne z przekąsem... jedynie lecz bym wyrzucił 

Pozdrawiam 

Kurczę, no może masz rację z tym lecz, w kontekście rytmu,

ale jeszcze przemyślę, bo mi to lecz trzyma spójność tekstu.

I tak się zastanawiam, czy przez te potknięcia tekst nie zyskuje na wiarygodności :)

Dziękuję za ciekawy komentarz  :)

Deonix

Pisz co czujesz i ślij nam radość w wersach :)

PozdrawiaM.

Oj Marlett, chciałoby się,

oj chciało :)

Dziękuję i pozdrawiam serdecznie :)

no właśnie to "lecz" łamie rytm - policz zgłoski - w drugiej części da się wyodrębnić 8 pięciozgłoskowych wersów.

Super autoironia, a ja zmieniłbym jeszcze "także" w trzeciej linijce na "przecież". prawie to samo, ale jednak inaczej.
Oczywiście, jeśli uznasz, że nadal to Twój głos. Pozdrawiam

Dziękuję Kocie, będę myśleć :)

Ostatnio pisuję trochę nazbyt pochopnie.

Pozdrawiam :)

U Ciebie wersy wychodzą krzywe?

a widzę... radzę... zmienić kursywę :P

Haha, no i zmieniłam :)

Twórz tak dalej,  podoba mi się   Twój wiersz. Lubię.

I kot szarobury ma rację ja też  w wersie: bo także nieraz bywam szczęśliwa -  zmieniłabym także na przecież.  Będzie sensowniej i bardziej rytmicznie.

Pozdrawiam :)

Dziękuję Bożeno,

zastanawiam się nad "przecież" :)

Odpozdrawiam serdecznie :)

Przeczytałam z przyjemnością :) 

Pozdr

Dziękuję Annie :)

Fajny wiersz. :)

"Lecz" nie zaburza rytmu, jak dla mnie. Natomiast "także" zamieniłabym na "przecież", zdecydowanie.

Serdeczności, Deonix.

Dziękuję Oxyvio,

jeżeli "lecz" nie kruszy rytmu, to znaczy że ten wers skutecznie poprawiłam.

A z tym "przecież" cały czas się zastanawiam,

bo to moje "także" jest z założenia odniesieniem porównawczym

pomiędzy mną a weselszymi ludźmi.

Nie zaznaczyłam tego wcześniej (może to błąd),

ale ten powyższy wiersz powstał trochę z inspiracji wierszem Waldemara Talara "Pilny wiersz-telegram".

Jednakże nie wiem, czy to mnie usprawiedliwia w jakikolwiek sposób,

więc obiecuję się nad tym "przecież" poważnie zastanowić, tym bardziej, 

że jesteś już trzecią osobą, która się do tego odnosi :)

Serdeczności :)