Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

poruszenie


Jan_Wodnik

Rekomendowane odpowiedzi

rusza się ziemia grobów zapomnianych
pokazują się ręce kręgosłupy czaszki
spod zieleni trawy na świat wyglądają
fragmenty ramion i ciał zrobaczywiałych
odżywają zapomniane niechciane istnienia
wywołane głosem co nie jest słyszalny
dają znać o sobie jak ożywa pamięć
i świadomość zwycięża sodomę i gomorę
wstają idą na świat z podziemnych komnat
ich ciała świecą blaskiem tysięcy aureol
jak aniołowie czarni przez zło ukrywani
kroczą wołając jeszcze nie zginęła
a krzyże na szyjach wota medaliki
brzęczą jak dzwonki owiec wypasanych
hen na niebieskich halach

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Panie, w bramy twe pukamy,
Otwórz, oto nas zabili!
Niczym dżdżu spragniona łania
Będziem wody twoje pili!

Oto krzyż, a tu - medalik
Mundur, kula, grób nieznany
Myś niewinnie wyczerpali
I krwią broczą nasze rany

Głos potężny w przestrzeń leci,
Dla zbawionych - słodki, miły:
"Do Królestwa mego wejdzie
Ten, kto bliźnim dobro czynił!"

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...