Bashō Matsuo - biografia, wiersze, twórczość

Na świat przyszedł jako Munefusa Matsuo w 1644 roku. Jako dziecko odbywał służbę u Yoshitady Tōda, krewnego feudalnego pana rządzącego prowincją Iga. To właśnie z nim rozpoczął poetyckie próby, układając wiersze w stylu haiku. Gdy jego namiestnik zmarł, poeta postanowił rozpocząć studia. Edukował się pod kątem kaligrafii, filologii japońskiej oraz klasyków chińskich. W 1663 roku przeniósł się do Edo, gdzie początkowo pracował fizycznie m.in. przy budowie wodociągu w Koishikawa.

Matsuo Basho z czasem rozpoczął nauczanie, a także posługę jako mistrz poezji na dworach bogatych kupców i samurajów, rozsławiając zainicjowaną przez siebie sztukę haikai. Po zniszczeniu pod wpływem pożaru chatki w Edo wyruszył w piezą podróż, która ukonstytuowała jego styl. Za arcydzieło uważa się tworzone przez niego dzienniki pisane podczas wojaży, do najsłynniejszych należą Ścieżki na daleką północ (Oku no hosomichi, 1702). Zmarł w czasie podróży na południowy zachód Japonii, schorowany w Osace 28 listopada 1694 roku.