Do serca

Chwila za chwilą pisze się poemat
oprawny w skórę węża turkusową
przemilcza waśnie, spaja w całość mozaikową
frywolne treści

Wyplata strofy z nadpalonych wspomnień
blaskiem księżyca, lotnym gońcem niebios
przygasłe słowa na opasłych kształtach
chmurzą się od skomleń

Przybądź Ekwusie, wdzieję srebrną zbroję
nie chciał jej znosić żaden boski Amor
ja w niej ustoję
a los przeklęty będzie tarczą w mojej dłoni

Wersy radości w wiecznej mgły oparach
świeci pustkami niebo w okno zlane
w podparte skronie biją tępe myśli
z bólem słuchane

Ta Desdemona zdusić się nie dała
wierząc w niewinność swoją nieskalaną
z brzękiem tłuczonych szyb w noc uleciała
biała tunika

Przybądź Ekwusie, wdzieję srebrną zbroję
nie chciał jej znosić żaden boski Amor
ja w niej ustoję
a los przeklęty będzie tarczą w mojej dłoni

Chwila za chwilą dopala się poemat...

Po co powtórzenie trzeciej strofy? Moim zdaniem nieuzasadnione.
W pozostałych strofach czwarty wers jest najkrótszy, a w trzeciej nie. Dlaczego? Przeszkadza to przy czytaniu i burzy rytm, którego zresztą mało w tym wierszu. Zastanów się jeszcze nad tym, czy pierwszy i ostatni wers każdej strofy ma posiadać rymy, czy też nie.
Patetyczny i odnoszę wrażenie, że pisany siłowo, a do niczego dobrego to nie prowadzi.
Pozdr.

"Po co powtórzenie trzeciej strofy? Moim zdaniem nieuzasadnione."
Moim zdaniem jak najbardziej zasadne. Dodam też, że w zasadzie to nie wiersz lecz tekst piosenki.

"W pozostałych strofach czwarty wers jest najkrótszy, a w trzeciej nie. Dlaczego? Przeszkadza to przy czytaniu i burzy rytm, którego zresztą mało w tym wierszu."
Po to jest inny by się wyróżnić. Ponadto dzięki zmianie rytmiki wiersz nie jest monotonny i nie da się przy jego czytaniu popaść w 'rutynę'. Ma to skłonić do zastanowienia się nad treścią, w miejsce bezwiednego klepania wersa za wersem. To samo tyczy się nieregularności rymów.

"Zastanów się jeszcze nad tym, czy pierwszy i ostatni wers każdej strofy ma posiadać rymy, czy też nie."
Czy mógłbyś odłożyć linijkę, kontomierz, metronom, kiedy czytasz moje wiersze ? Byłbym Ci bardzo wdzięczny.

"Patetyczny i odnoszę wrażenie, że pisany siłowo, a do niczego dobrego to nie prowadzi."
Kiedy go pisałem, byłem świeżo po lekturze Szekspira i przeżywałem zawód miłosny. Stąd wyczuwalne obciążenie - zamierzone przeze mnie. Cieszę się, że ta mozolność jest wyczuwalna. Został napisany spontanicznie i zapewniam Cię, że nie siłowałem się z nim. Gdyby tak było, byłby gładki i regularny aż do bólu, straciłby jednak swój ociężały nastrój.

Pozdrawiam

PS. Znów musze stwierdzić, że nic nie napisałeś. Czyżbyś był po szkoleniu na medialnego polityka: jak mówiąc wiele nic nie powiedzieć ? Tym razem użyłeś jednak większej ilości słów, więc widzę wyraźny progres ;).