OPOWIASTKA - 1.

Żyła sobie babka w lesie, 

nie samotna, lecz z córeczką. 

Czy prawdziwą, czy przybraną;

tego nie wiem, zwodzę deczko.

Nie wiadomo, skąd tu dziewka, 

którą skrzętnie tak ukryła, 

lecz u babki bywał dziadek, 

z którym od lat w lesie śniła.

Dziewka smukła, chuda, blada, 

nie zaważy pół kwintala... 

Babka śwarna, wypasiona

z dziadkiem sobie bara-bara. 

Grzyby, zioła i jagody, 

na podpałkę wiązka chrustu, 

i - choć dziewka już dojrzała, 

nadal jakoś nie ma biustu. 

Aż któregoś dnia woźnica

wywiózł dziewkę wycieńczoną, 

dziadek zniknął, zatem babka

pozostała opuszczoną. 

Za wiosenką mija wiosna, 

więcej o tym nikt nie słyszał. 

Omijają ludzie chatkę... 

wokół której dzwoni cisza.