Wizjonerka

Widzi przed twarzą plugawe usta
mówiące o niebie, jakby anioł 
całował po spływających smutkach
aż słowo odległe ciałem się stało
i zamieszkało w grających duszach...

Czuje przy twarzy gorący oddech
upalnych dni i samotnych nocy
gdy trzasnęły drzwi, a został problem
że wszystko to sny, a ciemność koi 
bo nie ma rzeczy, na którą patrzeć
wejrzenie pozwoli...

Zawiedziona wizjonerka
i zwiedziony marzyciel
gdyby poczuli raz w sercach
że nikt dla nich nie chciał źle.
 

Dulszczyzna jest tutaj jakby dopiero na trzecim planie, ale szanuję za spostrzegawcze oko. Miłego dnia życzę ;)

mówiące o niebie?

No tak... dziękuję ;) Już poprawione.

@Nieznajomy Niewidzialny

Pomimo tego,

że wszyscy chcieli dobrze... cha, cha...

Pozdrawiam.

Ciężko jest poczuć, czy ktoś faktycznie chciał dobrze. Dlatego cieszę się, że potrafię wykrzesać z siebie resztki optymizmu.  Pozdrawiam ;)