Dron z jasnego nieba

Uderza jak dron z jasnego nieba 

coraz dłuższy cień nosa mesjasza -

- tak właśnie wojnie dziś zapobiega

zbawca, co z dronów utkany płaszcz ma.

Roztacza go nad tobą, spokojnie -

- laserowa jest nosa precyzja.

Z chmury do skoku pręży się promień,

w śmigłe skalpele cień stroszy skrzydła.

"Z tego się nie strzela"

Obudził fanatyków,

uśpione, zbrojne straszydła.

@workingclass Obudził starych, wyprodukował nowych, i wszystko na outsourcingu, produkcja przeniesiona poza granice kraju. 

Wiersz bardzo na czasie.

Wydaje mi się, że lepiej by było:

Uderza dronami z jasnego nieba - bo wtedy jest jak grzmotami, a drony są naprawdę.

I:

Skalpele w śmigle, cień stroszy skrzydła.

W ogóle, chciałoby się napisać: cienie. Może jednak zmienić na 6 zamiast 5? Np. dronami jak z jasnego nieba?

Podoba mi się przede wszystkim treść. Pozdrawiam :-)

Oczywiście, jeśli ma w tym interes.

@Pia Dziękuję za trud, ale niestety nie... Uderza jak dron z jasnego nieba - jest nawiązaniem do powiedzenia : jak grom z jasnego nieba.

W śmigłe skalpele cień stroszy skrzydła: skalpele są śmigłe, czyli szybkie, a z racji swojego kształtu podobne do piór, więc cień stroszy skrzydła w śmigłe (szybkie) skalpele. Dziękuję, i cieszę się, że mimo wszystko wiersz się podoba. Pozdrawiam.