pytanko?

Pewnego premiera (więc żarty na boku)

na nowo się pyta, już z powagą w oku,

(gdyż, wyobraź sobie,

wciąż te nogi obie),

czy aby na pewno te same, w rozkroku?

Ale to były piękne czasy...

Mieszałek mówił ludzkim głosem...

Żart był żartem....

Było to to uszczypliwe, ale nie chamskie.

Czy my możemy jeszcze być tacy?

Ja mile wspominam początek lat dziewięćdziesiątych, Wilczkowe "możliwości", każdy niemal zakładał firmę. Jakoś wcale nie przeszkadzały mi stragany na ulicach, bo wszystko w końcu można było kupić. :)

Czy możemy, nie wiem, ale też bym chciał. Mam nadzieję, że nie nastąpi to na skutek ogólnej rozpierduchy, jak to bywało kiedyś, że ludzie dopiero się jednoczyli, jak podwyżki przekroczyły granicę rozsądku.

Dziękuję @Polman

Wiec Janie żyjemy nadzieją:-)

Pozdrawiam.

Tylko czy ludzie jeszcze rozróżniają to co się mówi od tego co jest w rzeczywistości?

ja chyba z przymrożeniem bardziej - niż z nadzieją ;) Chociaż zabawnie już wcale nie jest.

Pozdrawiam.