Zakazany owoc.

Na szarym płótnie mojej tęsknoty

maluję obraz Twej twarzy, miła.

(Zalotny uśmiech tak tajemniczy

jakby rzeźbiony dłutem Fidiasza)

wzrusza mnie bardzo, zmysły rozpala 

oczu Twych dobroć - serce roztkliwia,

chociaż się martwię w jakim kierunku

będzie podążać ta miłość nasza?

Kiedyś przeminie - zapomnisz o mnie

jak zapomina się sen gdy dnieje…

(choć na myśl o tym serce zamiera) 

błagam niebiosa by się nie stało, 

co nieuchronne i raczej pewne

to jednak w sercu noszę nadzieję,

że w głębi duszy jesteś szczęśliwa

z powodu tego co nas spotkało…

Bo przecież jeśli - choć w małej części

odczuwasz szczęście jakie ja czuję, 

to znak że drogi nasze skrzyżował

szatan co kusi ku namiętności...

więc wolę piekło z tą świadomością 

że Twoje serce też się raduje, 

niźli bym w niebie wieki żałował

nie dając szansy pięknej miłości.