violetta Opublikowano 14 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 14 Października 2018 (edytowane) Jutro mam dzień z Basią. To jest słodki, nieostrożny bobasek. Ma trzy latka, w słoneczku wyglada jak z dziecko z obrazu, jasne włoski z grzywką, a na końcach loczki, na krótkich paznotkach ma biały lakier. Jest małą śmieszką, ledwo ją łapię, z trudem wypiję kawę i zjem ciasto, które zaraz może spaść. Po kąpieli biega w milutkim szlafroczku, po wszystkim, po materacu zrzuconym ze swojego łóżeczka na którym siada, a ja do zabawy robię kolorowe bańki, które łapie, cieszy się. Przytula do mnie, trzymam na rękach i wymawia: kocham cię, patrząc mi w oczy, a ona ma koloru deszczu, piękne, szare. Edytowane 15 Października 2018 przez valeria (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
mysticp12 Opublikowano 15 Października 2018 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 15 Października 2018 My też mamy duszę dziecka tj.dorośli-przynajmniej mamy taką mieć w końcowej postaci jakby historia zataczała koło pomiędzy początkiem a końcem.Czasu chyba nie ma.Miłego Dnia z dzieckiem!!! Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Jan Paweł D. (Krakelura) Opublikowano 20 Stycznia 2020 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 20 Stycznia 2020 (edytowane) Mam na imię Paweł, jestem czterdziestodwuletnim chłopcem, ale włosy mam długie, w dodatku noszę brodę i zazwyczaj kaszkiet (na głowie, nie na brodzie, żeby nie było). Palę dużo papierosów, ale próbuję je rzucić, bo wiem że to niezdrowe, w dodatku lubię się napić, mleka też. Całkiem dobrze opanowałem sztukę chodzenia na dwóch nogach, więcej nóg nie posiadam, ale wierzę, że gdybym miał, to też bym się nauczył. Ponadto nauczyłem się pisać, czego dowodem jest ten kawał prozy, czyli opowiadania. Nie pamiętam kiedy opanowałem sztukę samodzielnego korzystania z ubikacji, ale od tamtej pory robię to perfekcyjnie, jednak nikt z tego powodu nie woła już: brawo! super! zuch chłopak! - I warto było? Tak czasem sam siebie pytam, jako że naturę mam refleksyjną, melancholijną i skłonną do egzystencjalnego zwątpienia. Edytowane 20 Stycznia 2020 przez Jan Paweł D. (Krakelura) (wyświetl historię edycji) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
violetta Opublikowano 24 Stycznia 2020 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 24 Stycznia 2020 @Jan Paweł D. (Krakelura) Ładnie się zaprezentowałeś:) Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się