syzyfowe prace

Pod górę dźwigam niebo jak skałę
żeby śmierć róży nie ścięła urodą
jestem jak ptaszek niedoskonały
co ogniem bywam powietrzem i wodą

nic mi nie mów w trakcie oddechu
jak obłok zaczynam już ginąć
w ramionach twoich szukając prawdy
pozostaje mi płynąc płynąc płynąć

kojący oddech jak krew z nosa płynie
męczą mnie kroki i skała męczy
a zatem Panie wszechmocny gdy ginę
weź w swe ramiona liść mój urody niech leczy

Pomysł na wiersz nawet ciekawy,

drugą zwrotkę wyrównałam odnośnie rytmy i sredniówki,

pierwszą zostawiłam na razie,

a trzecia - sam zobacz - jest chaotyczna, nierówna, cała do poprawy.

Poczekam na Twoja reakcję, jak wyrazisz chęć, to mogę spróbować coś pokombinować.

pod górę dzwigam / niebo jak skałę       10

uciekam śmierci / życia przeszkodom     10

jestem jak człowiek / aż doskonały        10

co ogniem pali / i studzi wodą                 10

nic do mnie nie mów / w trakcie uniesień       10

żebym jak obłok / nie wyparował                      10

w źrenicach twoich / wciąż szukam prawdy 10

bo chcę nią wiecznie / myśli kreować          10

a zatem Panie / wszechmocny Boże   10

gdy syzyfową / pracę wykonam           10

miłością otocz / jak róży kwiatem       10

mów do mnie ciągle/ weż w swe ramiona  10

Co powiesz na moją korektę?