Powrót na bal manekinów

W nowych butach na obcasach wysokich
Ubrane w sztuczne brylanty i wyblakłe cekiny
W światłach reflektorów stawiają kroki
Pachnące mocnymi perfumami manekiny

Trwa właśnie nowa największa gala gal
Na czerwonym dywanie toczy się gra
Inni już odejdą w niepamięć jak siną dal
Kto ma pieniądze ten wszystko już ma

Błyska jeszcze na sylwetki niejeden flesz
Ktoś się kłania ktoś jeszcze ma przemowę
Manekinów do rozmowy ile tylko chcesz
Oblegane same ścianki i loże honorowe

Niedługo i ta kurtyna znowu też spadnie
I skończy się teatr czy coś tam kto to wie
Gdzie sławę jeden drugiemu nawet ukradnie
Dla szpanu i blichtru z byle kim i byle gdzie

Póki na tronie epoki każdy dobrze się ma
Potem trafia do historii kiedy go zapiszą
Więc tańczą radośnie póki ten bal trwa
Bo może nigdy więcej o nich nie usłyszą

Lecz nie dla ciebie jest ta głośna zabawa
Co wciąż się kończy i od nowa rozpoczyna
Tobie nikt się nie ukłoni i z lewa i z prawa
Bo nie znasz stamtąd choć jednego manekina