Czasem...

woda ma twoją twarz
niezapominajki
kora drzewa
kamienie, których dotykam

słyszę twoje słowa
w moich ustach
w twoim grymasie
wykrzywiam moją twarz

jeszcze w snach przychodzisz
inni próbują zająć twoje miejsce
bronię dostępu
jak twierdzy

Droga Autorko, bardzo smutne są niektóre Twoje wiersze. Jest w nich utrata i rozczarowanie, jak dla mnie, to trochę za dużo jest w nich cierpienia. Nie chcę ingerować w Twoją wolę, bo nikt nie dał mi takiego prawa, ale jeśli mogę coś powiedzieć i zasugerować, to szukałbym w poezji na Twoim miejsu więcej radości i flow. Bo trochę serce się kraja jak się czyta o takim smutku i wrażliwości.. Pozdrawiam serdecznie i życzę miłego dnia :) ps. Dodałem profil do obserwowanych, może coś poradzę w razie zmian warsztatowych przy następnych Twoich wierszach...