tak cicho

księżyc zerka przez okno
zarośniętych ścieżek czasu
wyświetla na ścianie
kadry niedokończonych filmów

świetlistymi ramionami
głaszcze
krajobrazy nierównoległych światów
nawet myśli wyrysował
nam na twarzach

w półmroku
pozorny płomień świec
błagalnie przemyca okruchy światła
nadchodzą nowe wizje
pasjonata

za oknem
wiatr rozplata włosy
nieuczesanych myśli rzeczywistości
na szybach
osiada noc

tak cichą była....

bardzo miły i cichy tu nastrój, można usiąść, zatopić się w swoim wyobrażeniu nocy i ciszy...

co do samego wiersza, jako formy, to troche bym ukróciła co nieco, dała czytelnikowi pole do rozwinięcia wyobraźni...tu narazie obraz jest pełen, może trochę zbyt wyraźnie wyrysowany, brakuje mi tylko małych niedopowiedzeń. pozwolisz?

księżyc zerka przez okno
zarośniętych ścieżek czasu
wyświetla na ścianie-----------------skąd tu się wzięła ściana? ściana drzew?-wymienić na coś
kadry niedokończonych filmów

świetlistymi ramionami
głaszcze krajobrazy
nierównoległych światów
- nawet myśli wyrysował
nam na twarzach

w półmroku
pozorny płomień
błagalnie przemyca okruchy
nadchodzą nowe wizje
- pasjonata

za oknem
wiatr rozplata włosy
nieuczesanych myśli
na szybach
noc

tak cichą była....

hm jakoś tak bym to widziała, ale jeszcze tu wrócę, bo to wymaga trochę czasu:)

pozdrawiam
Agnes

Dziękuję Agnes za wejrzenie i przemyślenie treści mojego wiersza . Sama również uważam , że muszę poddać go obróbce.Twoje rady wezmę pod uwagę i zawsze pozwalam na ocenę innych osób.Pozdrawiam Cię milutko.

księżyc zerka przez okno
zarośniętych ścieżek czasu
gasną - kadry niedokończonych chwil
świetlistymi ramionami
głaszcze krajobrazy
nierównoległych światów
- nawet myśli wyrysował
nam na twarzach

( w półmroku )

pozorny płomień
nadchodzą nowe wizje
- pasjonata

za oknem
wiatr rozplata włosy - myśli
na szybach
noc

tak cichą była....



pozdrawiam Paweł

Tobie Pawle także dziękuję za pomocne sugestie , po kilkakrotnym przeczytaniu swojego wiersza miałam podobną koncepcję do tego , co przedstawiłeś teraz ..Pozdrawiam