Zauroczenie

[Ryszard Kisiel]

Zawsze byliśmy bliscy sobie,
Byłaś sedeczną koleżanką.
A ja myślałem wciąż o Tobie,
Każdego wieczora i ranka.
Pewnie to miłość zawitała,
Bo jeszcze czuję rąk Twych drżenie.
Byłaś wstydliwa i nieśmiała,
Rzucałaś ku mnie swe spojrzenia.
Twe oczy jeszcze dzisiaj widzę,
Tak jak wtedy to samo czuję,
Mówić o tym już się nie wstydzę.
Bardzo mi Ciebie dziś brakuje.
Może to wszystko nam się śniło,
Lub bujnej fantazji złudzenie.
Do dzisiaj nie wiem co to było,
Czy miłość? Czy zauroczenie?
Ptem była gorąca miłość,
Marzenia i życiowe plany.
Nagle się wszystko zakończyło,
Zostały w sercach ból i rany.
Dzisiaj po latach różnię myślę
Czując jak dawniej podniecenie,
Była to miłość? A może jednak
I miłość i zauroczenie.?
Czy warto wracać do przeszłości,?
Bo cóż się teraz może zmienić?
A tak, będąc w teraźniejszości,
Będziemy wciąż zauroczeni.

*
R

[Bezimienny z Nikąd]

Witaj Ryszardzie.
Czasem zauroczenie jest milsze od rzeczywistości.
Zauroczenie jest swego rodzaju marzeniem.
Jest tym co nam się wydaje.
Na zauroczeniu można budować przyjaźnie,
lecz gdy miniemy pewien próg...
Może ono prysnąć jak bańka mydlana.
Miłego dnia.