Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

betonowa się zaczyna jesień
wieczorami od szeptu
tramwajów do jęku wind
oto mozaika wietrzna
wśród ciemności liście zatrzymane
w locie neonowe
albo cyrograf
złamany

każde jutro oznacza
utratę kawałka ciepła
i pozamiatane chodniki

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


sorry, tak sobie czytam

betonowa zaczyna się jesień
wieczorami od szeptu
tramwajów do jęku wind
oto mozaika wietrzna
wśród ciemności

liście zatrzymane w locie
neonowe albo
cyrograf złamany
jutro

utratą kawałka ciepła
chodniki pozamiatane


oczywiście to tylko takie tam moje...
podoba mi się ta wieczorna zaduma
(takie spojrzenie przez okno)

serdecznie pozdrawiam :-)
Krysia
Opublikowano

dziękuję Krysiu. jeszcze nie wiem jak go połamię, ale możliwe że podążę za Twoją radą.
dla mnie jesienne wieczory kryją w sobie jakąś magię, której nie potrafię zrozumieć i czasami po prostu muszę sięgnąć po długopis ;)
serdecznie:)

Opublikowano

betonowa się zaczyna jesień
wieczorami od szeptu
tramwajów do jęku wind

oto mozaika wietrzna
wśród ciemności liście zatrzymane
w locie każde jutro

oznacza utratę kawałka ciepła
i pozamiatane chodniki

tak mnie się czytało, bardzo pięknie Szkic,
jest co poczytać przynajmniej- tylko tak dalej, J. serdecznie
i mozaikowo pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, twym szczęśliwym zakończeniem
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...