Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Być sobą

Rufin Konrad
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Rufin Konrad

Rufin Konrad

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Być sobą...

Być sobą przez całe życie...dlaczego?

Pytam w myślach co noc siebie samego,

Lata płyną, serce stygnie, emocje gasną,

Tulić w kominku starym nadzieję ciasną?



Po co karmić umysł rozmyślaniem srogim?

Wichry w głowie łapać, myśli westchnieniem błogim,

Zalać jak fale, co brzeg mej duszy swawolą,

W oczach zaś tylko rozterki grymas wyzwolą,


Tak wiele pytań, lecz odpowiedzi nie przychodzą,

Tyle sprzeczności, że nawet słowa mędrca które nachodzą,

Nocą, ciemną co wszelkie myśli i rozumy pozjadał świata,

Kiedy serce uparte i wygasłe słów tylko wielka strata,


Pytać, wątpić i zaprzeczać nawet padać na kolana,

To wstawać zaraz, ranić, kochać, marzyć do białego rana,

Po trochę wszystkiego, jak tajemna strawa udana,

Pod warunkiem jeno że dusza w ryzach usłuchana,


Lecz gdy natura wszelkie granice przekracza,

Wyobraźnie pobudza, uczucia i wątpliwości nawraca,

Jak wtedy świecie niewyrozumiały i czasem paskudny,

Nazwać chcesz zjawisko takie, upiór, dziwak czy człek rozumny?


Ach... do licha co mi tam rozważania wszelkie,

Słowa jeno, kazania nikczemne, próżne i wielkie,

Myślę więc jestem, jestem bo przecież myślę,

A co w mej głowie i umyśle aż strach pomyśleć...



www.pomozsobie.home.pl

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      lebioda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @GosławaNie o to chodzi, Twój wiersz jest właśnie taki - działa na zmysły, na wyobraźnię. Nigdy nie widziałam jak uśmierca się zwięrzęcia. Może dlatego zrobił na mnie tak ogromne wrażenie. 
    • Leszczym
      Szamotanie z plamą

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @hania kluseczka Koleżanka to jest zdaje się specjalistką puenty, a nie morałów :))  
    • Berenika97
      O umarłych wersach

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy To Twój  bardzo wyrazisty, mroczny świat, który żyje własnym rytmem - na pograniczu snu, koszmaru i metafizycznej medytacji. Jest w tym coś z Poe, coś z romantycznej makabry, ale też bardzo osobisty ton – jakby narrator wędrował po własnym, prywatnym zaświecie.   
    • Gosława
      lebioda

      Przez Gosława · Opublikowano

      @Amber to jest jedno z moich ukochanych dań zaraz po czerninie z kluskami ziemniaczanymi uwielbiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Krzysztof2022 dziękuję pozdrawiam serdecznie @Simon Tracy bo takie to właśnie były sielskie klimaty  A ten mrok który mimo wszystko był to dla gospodarzy codzienność    @iwonaroma dziękuję Ikonki za miłe słowa pozdrawiam serdecznie @Wędrowiec.1984 bój się bój Łap @Wiechu J. K. w latach 80 też można było takie rzeczy zobaczyć  Ja wychowałam się na wsi i dla mnie widok zabijanych zwierząt hodowlanych jakoś specjalnie nie ruszał  Teraz zostałyby na moich rodziców nasłane wszelkie możliwe służby  Wtedy to była normalność że zwierzęta hoduje się na mięso  Co prawda mój tata nigdy osobiście żadnego nie uśmiercił  Prosił o to sąsiada  Miał jak na "chłopa" za miękkie serce  Nawet burzy się panicznie bał i uciekał z domu do sąsiadów  To mama była takim filarem twardo stojącym na ziemi i wszystko mocno za "mordę " trzymała  Lubiłam jako dziecko pomagać przy porcjowaniu mięsa  A smak świeżonki do tej pory pamiętam i czerniny takiej zupy z krwi kaczki   @Berenika97 przepraszam nie chciałam nikogo obrzydzić  Po prostu lubię pisać takie bardzo realistyczne wiersze żeby było czuć tą autentyczność przeżyć  Pozdrawiam serdecznie i bardzo dziękuję za słowo pod wierszem
    • Berenika97
      lebioda

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Gosława Niesamowite są obrazy w Twoich wierszach, ale ten wywołał u mnie najpierw odruch ucieczki od tej rzezi. Wróciłam i doceniłam, przede wszystkim ten kontrast między tymi okropnościami w kuchni, a zaraz obok, na oknie, spokojny taniec lebiodki kołysanej wiatrem - to zestawienie jest świetne. "Anna gotuje flaki" brzmi jak coś z książki kucharskiej - a tu jest coś znacznie głębszego. Po przeczytaniu Twojego tekstu zastanowię się nad przejściem na wegetarianizm.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...