Husaria

[ARTES LIBERALES]

Husaria

Złotem zdobne pancerze,
lwie skóry przepasające dumne postury,
rumaki jak z bajki, malowniczymi czaprakami okryte.
któż zatrzymać zdoła,
gdy skrzydła zaświszczą dookoła
nikt już okrzyku kontrnatarcia nie wydać zdoła.

Proporce falujące na wietrze,
broń tnąca ciała niczym powietrze
Honor i Ojczyzna nadziei dodaje gdy w atuty śmierci
zakuty to boju staje

On i koń jego, kompani oręża, przyjaciele w potrzebie
żadne rany nie okaleczą duszy chwalebnego męża.

Ożywiając z kłusu w galop, i biorąc w cwał,
łamią szyki nieprzyjaciela,
kruszą drzewce swych kopii o padlinę szeregów bezradnych
któż winien zatrzymać szarżę magicznej jazdy władnych...

[ARTES LIBERALES]

Proszę o komentarze, jako że jest to mój pierworodny (nie wylądował w koszu).
Pozdrowionka

[Marcin_Erlin]

Wszystko git, ale niech Husaria pogalopuje do działu poezji, a nie prozy. Wio!

[ARTES LIBERALES]

racyja, to przez roztarnienie ;)

[Marcin_Erlin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Taka jego mać! I co dalej Cię trzyma Autorze to roztargnienie? Wytnij - wklej i na górę!

[Magda_Tara]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Taka jego mać! I co dalej Cię trzyma Autorze to roztargnienie? Wytnij - wklej i na górę!

"roztarnienie" jak chyci to...nic tylko pociąć się!

popieram przedmówcę