Ja. II

[Psycho Patrycja]

Jestem w stanie duchowego spoczynku.
Tak niedawno byłam swoim katem,
a teraz zmagam się z codziennością.
Uczę się.
Szyje kieszenie,
na ciężkie pieniądze.
Proszę, usiądź obok mnie.
Przepraszam za złe słowa.
Nie musisz się bać.
Nie zabiję cię łyżką.
Jesteś życiem, które mnie inspiruje.
Z każdym oddechem jestem bliżej.
Szybko stawiam coraz to nowe kroki.
Zataczam się na wszystkie strony,
żeby dojść do przystani.
Zwrócić cały lęk, strach
i wszystkie obawy.
Aby zasiąść z wyrzutem
i ruszyć ku snom.
Chociaż czasem mogę się tym zakrztusić
i najzwyklej nie trafić do drzwi,
wtedy liczę na ciebie.
Odcinam się, ale tylko od przeszłości.
Marzenia są stałe.