Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

czasem żółw ma więcej miłości od człowieka..

Michał Wilk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Michał Wilk

Michał Wilk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

mam takiego małego żółwia..
nie jest on uosobieniem piękności
nie wiem czy jest inteligentny
ale to nieważne
ważne że ten mały żółwik ma w sobie więcej miłości
niż wielu ludzi razem wziętych..
on nie wyśmieje gdy mi coś nie wyjdzie
on nie uśmiechnie się szyderczo
gdy potrzebuję pomocnej dłoni
on nie będzie się cieszył w duchu
z moich dołów porażek kompleksów
można z nim pogadać wyżalić się przytulić
jest kochany

Marcin_Erlin

Marcin_Erlin

Opublikowano
Opublikowano

Autorze. Normalnie, mimo, że taki nie jestem, pogoniłbym Cię stąd na cztery wiatry, bo wrzuciłeś to do prozy. Na szczęście jednak, gdyż, ponieważ, aż zachłysnąłem się nie tylko tytułem ale i początkiem. Jeśli kiedykolwiek wydasz, cokolwiek w tematyce małego żółwia i jego duszy pisząc poezją, biorę, zamawiam, subskrybuję czy jakoś tak. Mówię serio.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • violetta
      Gorzkie jest nic

      Przez violetta · Opublikowano

      @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Maciek.J
      Między życiem a przemijaniem

      Przez Maciek.J · Opublikowano

      Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • beta_b
      Dobre pytanie

      Przez beta_b · Opublikowano

      Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • Waldemar_Talar_Talar
      Dupą do fajnego się obraca

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Annna2
      Mniłowanie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...