-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 16 850
przyszłość mnie szuka
chce coś pokazać ja
chowie się nie chce
by dołowała mnie
przecież wiadomo że na
jej końcu czai się śmierć
więc po co się smucić
wole się śmiać i jeść
przyszłość niech poczeka
nie naciska i tak kiedyś
odnajdzie mnie będę
wyłącznie jej
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 21 odpowiedzi
- 548 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 524 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 519 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 430 wyświetleń
-
- 18 odpowiedzi
- 453 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Florian Konrad · Opublikowano
jeśli rzeczywistość zbzikowałaby do reszty i ni stad ni z owąd spadła na mnie wielka forsa, stałbym się nagle bogatszy od Lewandowskiego siedzącego na głowie Billa Gatesa – nie kupiłbym nic, poza trzema domami. pierwszym byłby, rzecz jasna, pałac. niewiele tu do dodania: kolumienki, neobarok, marmurowe posągi szablozębnych zwierząt. drugi dom – pełen pstrokatego artyzmu, znaczy: zwariowany na całego. chodźcie! – krzyczałbym w internetowym zaproszeniu – przerabiajcie! im dziwaczniej, tym lepiej! podczas gdy grafficiarze i niedomalarzynki, wyrodna dziatwa Pollocka i Basquiata ciapkowałaby ściany, zamawiałbym całe meblowozy jak najabsurdalniejszych gratów w stylu hindusko-pijacko-loftowym. o nabyciu trzeciej chałupy nie wiedziałby prawie nikt. kupiony na słupa, opuszczony od wielu lat, zdewastowany i rozgrabiony ze wszystkiego, co cenne, kryty dachówką cementową, parterowy dom z cegły stałby się moim para-azylem. przyjeżdżałbym ukradkiem pożyczoną damką, by pobyć w cudzym, choć teraz już moim rozgardiaszu, powdychać przemijalność aż bijącą z dziubków zardzewiałych czajników, ze spróchniałych krzeseł, czy szczątków radia. śmierć cudza i doklejona, czas nieznanych ludzi zatrzymany na obrazkach z aniołami, okruchach gazet poszatkowanych zębami myszy, odcisku palca na musztardówce, plamie na sienniku. wbrew pozorom nie wyobrażałbym sobie twarzy, kłótni, głosów, radości poprzednich mieszkańców. nie to byłoby istotą posiadania owego domu. podczas każdej wizyty dorzucałbym łyżeczkę dziegciu, doprawiałbym zastany chaos ociupinką własnego. i patrzył, jak jest ona zjadana przez większego drapieżnika. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Gdzieś mi ten.. bródek.. uciekł, a szkoda by było nie przeczytać. Świetny wiersz, Panie Mgło. -
-
Przez Wiesław J.K. · Opublikowano
@viola arvensis Piękny wiersz Violu i wszystko co tam napisałaś to prawda lecz czym więcej lat mi przybywa tym bardziej przychylam się do przekonania, że człowiek ma ograniczoną kontrolę nad swoim życiem. Przeznaczenie odgrywa zasadniczą rolę, ludzie będąc za sterem swojego przeznaczenia mogą tylko nieznacznie zmienić kurs, który jest już wyznaczony z "góry". Tylko taka moja refleksja i zapewniam, że nikogo do tego nie przekonuję. Pozdrawiam serdecznie. -
Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano
Witam - podlej wszystkie kwiatki wypij ciepłe mleko oddychaj i śmiej się poczuj serca bicie... - i to nazywa się życie - Pzdr.wieczorowo.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się