nicośc

[luna poetow]

tęsknię za nieistniejącym światem
ukrytym gdzieś za zasłana realnego życia
to tak jakgdyby moja dusza
przypłynęla właśnie stamtąd
lecz nie ma tam powrotu..
umieram pozbawiona korzeni
odarta z kory i liści
rażona piorunami codzienności
deszcz nie przestaje padac
topię się..
co jest gorsze dla życia
zbyt niedoskonała powłoka
czy też zbyt mała
pozbawiona złudzeń dusza
nie wiem..
gdzie więc należe
komu składac hołd
czarnej zimnej ziemi
czy wiecznemu słońcu
tylko nicości..

[Jadwiga_Graczyk]

tęsknię za nieistniejącym światem
ukrytym gdzieś za -(zasłoną-) realnego życia


rażona piorunami codzienności
deszcz nie przestaje pada - ć-

Wiersz ładny tylko może poprawić w tych dwóch miejscach.
pozdr.

[Pan_Biały]

autor mógł podzielić wiersz, trochę się zlało wszystko.
"umieram pozbawiona korzeni" - podoba się.
pisać dalej.
pozdro

[dorota komar]

Ładny wiersz...opisuje wyraźnie i wnikliwie twoje pragnienia i obawy...podoba mi sie

[Judyt]

ten fragment od ' co jest gorze'
dobrą refleksją, jednak przydałoby się
popracować foremnie, J.(:płoniaście