Uciekam

[Dama Kameliowa]

Miliony chwil kołacze się w mym umyśle
Zimna łza spływa po policzku, jakby chiała powiedzieć
"Już czas"
Zamykam lazuru chłód i odpływam daleko

Uciec jak najdalej stąd,
zaszyć swój umysł,by więcej
już nie cierpiał
Rozpościeram swe skrzydła
i lawiruję w przestworzach na niciach życia

Chciałabym odejść na paluszkach
Tak aby nikt nie słyszał, że odchodzę
Aby nikt nie tęsknił i nie płakał za mną
Chciałabym odejść tak cicho,
aby nikt nie odczuł krzywdy jaką mu wyrządziłam

A gdy by mi się udało uciec,
to przeszłabym bosą stopą na drugi brzeg
Skryłabym się pod skrzydłem cienia wiatru
I stałabym się kolejną postacią, którą
ktoś zapragnąłby być

Miliony razy przechadzałabym się,
w cieniu milczenia
A gdyby ktoś zapłakał za mną
to ukoiłabym go wiatru tchnieniem

Już jesień nastała, drzewa są bez liści
A dla mnie wciąż mało, gdy o tobie myślę
Że tak bardzo kocham Cię

Daj mi swą dłoń, ze mną chodź
Pobiegniemy tak gdzie ptak leci po niebie
A ja lecę za nim prościutko do ciebie

Uciekam, bo miłość nie pozwala
mi być tym kim jestem
Uciekam, bo tylko tak
pokażę jak bardzo Cię kocham
Uciekam, bo chcę żyć...