Skazany na pisanie

[Słupski Remigiusz]

Nie wiem czasem co się że mną dzieje
Czasem czuje że przez własne myśli oszaleje
Ten przepływ słów przez przelatujący prze moją głowę nie do wytrzymania
Te uczucie szaleństwa mój duszy spokój całkowicie przysłania
To wszystko to wena nie ujazmiony wręcz dar a zarazem przekleństwo wierszy pisania
Nie da mojemu umysłowi odpocząć póki go nie przeleje w wiersze nie będzie spania
I pewnie wstanę zmęczony niewyspany
Ale spojrzę na wiersze i pomyśle że taki los taki dar został mi dany
A ja musze go wykorzystywać jak mogę być własnej duszy oddany
Pisanie jest we mnie częścią mnie pomaga mi goić rany
Kocham to co robię cieszę się że jestem na to skazany ;-)