Mazurskie lato

[Bolesław_Pączyński]

Ach ta zieleń, szmaragd wody
i biel żagli w dali,
ten przedsmak letniej przygody
już w sercu się pali.

Ruszyć na letnią przygodę
na luzie beztrosko,
w las mazurski i nad wodę
poczujesz się bosko.

Port żeglarski- Mikołajki
kuszą swym widokiem,
malownicze tak jak z bajki
ducha karmisz wzrokiem.

A gdy płyniesz wśród tych wód
otulonych lasem,
wzrokiem chłoniesz boży cud
ten urok i krasę.

I Puszcza Piska nad brzegiem
słyszysz ptasi śpiew,
Kormoran pikuje ściegiem
ginąc pośród drzew.

Ciepły wiatr Cię ukołysze
zakręci się w trzcinie,
rybitwa rozbudzi ciszę
i łabędż nadpłynie.

Mewa się sadowi w górze
na suchym konarze,
wdzięczni swej matce naturze
płyną w dal żeglarze.

Brzeg zielenią jest usłany
namoszczony mchem,
żywe natury dywany
snisz z zapartym tchem.

To nie sen, to dar natury
las, odwieczne knieje,
to nasze piękne Mazury
to przecież istnieje.