Moje Słoneczko

[strom]

Czasami wracam do domu
jak koń z pola styrany
na kostkach i nadgarstkach
brzęczą trosk kajdany.
Kredyty,inflacja,
szef mnie zbeształ w pracy
i ci ludzie dookoła
nie życzliwi tacy.
Ktoś tam nie domaga
inny ciągle pije,
ja to wszystko trawię
aż żołądek gnije.
Od tych wszystkich problemów
twarz ma utrapiona
i przez deszcz ukrytych
łez nie mocy słona.
Snuje się po schodach
wpełzam do mieszkania
słyszę śpiew dzieciątka
ruszam bez wahania.
Podchodzę do łóżeczka
z miłością zaglądam
Ona rączki wyciąga
z nadzieją spogląda.
Biorę Ją na ręce
i wtedy cud się dzieje
na anielskim Jej obliczu
wschodzi uśmiech
moje serce szaleje!
Topnieją kajdany,
zmęczenia okowy
Jej uśmiech
jak słońce
topi wszystkie lody.

[ladykaty]

piekne