Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zagubiona

Dama Kameliowa
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Dama Kameliowa

Dama Kameliowa

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Tak wiele bym dała,
aby móc znów śmiać się o brzasku
Aby moje myśli wolne były,
a nie tak jak teraz w potrzasku

Pobladła twarz skamieniała bólem
Bólem niewiedzy, bólem rozstania
Serce nigdyś trzepoczące teraz zwolniło
Odłączyło się od maratonu życia

Im więcej się zastanawiam tym bardziej
prowadzi to do nikąd,
zagubiona we własnym umyśle,szukam wyjścia
Zagubiona w labiryncie psychiki, wydawałoby sie,ze sama
lecz gdzieś tam w najciemniejszej uliczce czyha Minotaur
Czyha aż do niego przyjdę, czyha na moje życie

Próbowałam sposobu Małgosi i rzucałam chleb,lecz
niewdzięczne robaki go pożarły
Próbowałam rozciągnąć nić, lecz ta się przerwała
Chciaam wzlecieć wysoko,lecz słońce stopiło
me skrzydła wyłkane łzami

Gdy tak się wsłuchuję w ciszę
słyszę jak gdzieś wznosi sie pieśń co wyłkana
przez żałobę, gdy spoglądam w lustro
dostrzegam ledwo widoczny cień

Baletki lezą teraz rzucone pod łózkiem
perły walają się po zakurzonej podłodze
A ja naga stoję u skraju wytrzymałości
Krzyczę, lecz tylko echo odbija mój krzyk

Rozpaczliwie chiałam znaleźć wyjście
Lecz tak po prostu sie zagubiłam
Pęknita tafla marzeń zraniła mnie do krwi
Ślady krwi mogly mnie ocalić,lecz ja
tego nie zuważyłam
I już na zawsze sie zagubiłam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiechu J. K.
      Rzeszów, moje miasto

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Corleone 11 Prawda, z myślami lepiej nie wojować, lecz pozostaje tylko "dyplomatyczne" ukierunkowanie ich na właściwy tor, taki bezkonfliktowy. Pozdrawiam serdecznie :)))
    • Wiechu J. K.
      Przykartuski Las. Wizyty

      Przez Wiechu J. K. · Opublikowano

      @Corleone 11

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję Michale i pozdrawiam serdecznie :)
    • Robert Witold Gorzkowski
      Modlitwa Wigilijna

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @beta_b dziękuję
    • Cole
      O moich przyjaciołach

      Przez Cole · Opublikowano

      to nie są twoi przyjaciele.  tak mi próbowano wmówić Co tak naprawdę o nich wiesz? muszę się trochę natrudzić    by przypomnieć sobie szczegóły ich żyć, ich związków, ich przeżyć  jak gdyby me myśli już pruły zapamiętanych faktów nić   nie wyrecytuje ich wszystkich miłości, nie znam ich życia w szczegółach nie często jestem u nich w gości czyżby się ta relacja popsuła?   tak naprawdę wiem o nich wszystko  co powinienem wiedzieć i nie potrafię sobie wyobrazić  lepszych przyjaciół na świecie 
    • Marcin Tarnowski
      Ambicji eksport kontra jej duszenie

      Przez Marcin Tarnowski · Opublikowano

      Myślę, że Polska nie jest najnieszczęśliwszym z państw, jak to się zdaje po lekturze wielu ujęć jej dziejów. – Czy to nie przeniesienie wady wiadomości, przedstawiających serię codziennych katastrof? – Bo, spójrzmy na końcówkę listy krajów szczęśliwych, na te najnieszczęśliwsze: – Państwo wielkomorawskie – nie przeżyło średniowiecza; – Księstwo Serbołużyczan –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież odnotowywani są ich władcy: Książę Derwan (ok. 632 w kronice Fredegara, łac. Dervanus, dux Surbiorum), jako książę plemienia Surbiów (tj. Serbów łużyckich), Książę Miliduch (†. 806, łac. Miliduoch, Melito, Nusito) – książę serbołużyckiego związku plemiennego, a nawet z tytułem „król Serbii”. – Państwo Wieletów vel Luciców – nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Stodoran –  nie przeżyło średniowiecza; – Państwo Obodrytów –  nie przeżyło średniowiecza;           A przecież znani są ich niektórzy władcy, np. Książę Gostomysł (†844, łac. Goztomuizli, Gestimulum). Książę Stoigniew (†955), wymieniany jako współrządzący z Nakon (†965 lub 966) Książę Dobomysł (w 862 wg Annales Fuldenses odparł najazd Ludwika II Niemieckiego, po łac. zwano go Tabomuizl), Książę Mściwoj, który w r, 984 roku wziął udział w zjeździe w Kwedlinburgu. Książę Przybygniew vel po niemiecku Udo. Książę Racibor. Książę Niklot. – Prusowie – nie przetrwali średniowiecza; – Jaćwingowie – nie przetrwali średniowiecza; – Królestwo Burgundii – nie przetrwało średniowiecza, choć w latach 1477-1795 wymieniani są władcy Burgundii ale tylko tytularni, bez ziemi i realnego państwa. Itd. A Polska? Z Polską jak widać mogło być dużo gorzej!   Pozdrawiam!  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...