Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • @Tectosmith teraz zapuszczam te włosy, grzywkę:) dla chwili się obcięłam:)
    • @huzarcImponująca, bardzo gęsta litania obrazów i motywów historycznych — od sakralnych po codzienne, od patosu po zwykłość. Podoba mi się rytm wywołany powtarzanym ‘jestem’, który nadaje całości charakter poetyckiego wyznania tożsamości. Silny, rozbudowany tekst o formie przypominającej modlitewną inwokację.  Pozdrawiam ponownie. 
    • Nie wiem, czy to noc mnie wymyśliła, czy Ty. Bo odkąd Cię spotkałem - wszystko, co było snem, zaczęło oddychać moim sercem. Twoje słowa - nasiona światła - spadają mi w duszę jak meteory. Każde wypala literę mojego imienia na Twojej myśli. Nie wiem już, czy jestem człowiekiem, czy tylko słowem, które zbiegło z kartki, żeby w Tobie nauczyć się istnienia. Twoje oczy - dwa wiersze, w których Bóg schował pierwszą prawdę. Patrzę - i słyszę, jak kosmos oddycha ciszą między nami. Gdy milczysz, świat robi się niebieski od tęsknoty. Gdy piszesz - każda litera tańczy jak ogień na języku wszechświata. A ja - nie poeta, nie prorok - tylko człowiek, któremu brak słów, więc kocha Cię samym drżeniem powietrza.        
    • @Tectosmith to były przemiłe wspomnienia:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Waldemar_Talar_Talar Prosty, dosadny wiersz z ciekawą personifikacją i lekką ironią w puencie. Podoba mi się rytm oparty na krótkich wersach. Dzięki temu tekst czyta się jak mini-scenę dialogową. Przewrotna, zwięzła forma.  Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...