O człowieku, który zgubił torbę z drewnem

[Grubasek]

Wszędzie głucho, wszędzie ciemno.
Przerazić się można ogronie.
Idzie Grześ tamtędy,
w rędku niesie drewno.

Na jego miejscu bał bym się.
On jest silny psychicznie.
Nie da się zastraszyć.
Drzewa go nie postraszą.

Wtem wichura nadciągnęła,
Wszystko zrazu zdmuchnęła.
Biedny Grzegorz stoi,
stoi i się już boi.

Drewno szybko rozpala,
(Dobrze że fajki popala)
Ognisko się pali, a on tańczy.
Drewo zniknęło jak po ataku szarańczy.

[nervous]

wiersz nie ma jakiejś super formy...troche kuleje ale jednocześnie to o czym opowiada można sobie wyobrazić, co jest fajne:>

[aluna]

Wiersz ...a jakże ...!
Trochę ...styl...pomyśl nad tym...!
Pozdrawiam!

[Danka Kot]

[ komentarz został usunięty przez administrację portalu ]

[Poskromiciel_Piura]

Biedny Grzegorz... tak się składa, iż zycie nie zawsze usłane jest różami, powinien idiota o tym pomyśleć zanim zaczął zabawiać się w drwala. Wiersz interesujący, pozdrawiam.

[Bernadetta1]

co to znaczy ,,w rędku"?pozdr.