Dloń

[Grzegorz_Kulesza]

Jest dźwięku odkrywana mistyka
Pieszcząca w Twej głowie aksamit
Jeśli zapomniany strun dotyka
Gdy bawisz się słowem jak dynamit
Słowem wysublimowanym Cię pieszczę
Skrytym głęboko w Twoim marzeniu
Które świeżością się pyta czy pragniesz jeszcze
Trwać nadal w magicznie-chcianym wyobrażeniu

Proszę Cię otwórz swoją dłoń
By łagodnie spłynęła jedwabiem
Łagodniej czuje niż zapach odmienia toń
W swej głębi przytulona szepnie wiem..

Czułość twa pieści koronę mych zmysłów
Myśl ma zagubiona w błękicie
Gdy tuż obok leże szukając dla Ciebie słów
Zagubionych w Biblijnym sanskrycie...

[Grzegorz_Kulesza]

Wysublimowane wspomnienie o domu.
Pełne bogactwa wyobrażeń zadziwiającego przepychu.
Zaskakują mnie jak spojrzenia zza drzewa.
Czemu nie wrócisz tam ze mną
Zaskoczony szukam z Tobą wiatru gdy nasiona rozwiewa
Dotykając Twoich włosów pieszczonych letnim wiatrem.