przyjaciel

[Nicollette P.]

Taki chudy, że ledwie go widać
Usiadł na uśpionej jeszcze gałęzi
i kołysze się,
zanurzając nogi w czarnym odmęcie

Smuci się, że nie ma tego blasku,
który miał kiedyś
Boi się ciemności, która go okryje

Siedzi tak, jakby chciał się schować,
jakby chciał to przeczekać
i ukazać się dopiero w pełni...

[Nicollette P.]

Jeszcze nigdy nie umieszczałam swoich wierszy na forum. Nikt ich nigdy nie czytał oprócz kilku moich dobrych znajomych. Chciałabym poznać opinie osób, które mnie nie znają i podejdą do oceny bardziej obiektywnie. Z góry dziękuję za wszelkie uwagi.