[wiersz o miłości] enigmatyczne palto pana w.

[remigiusz iwanowski]

chodź ze mną
otwórzmy białe drzwi
do utraconego raju

nigdy nie kochałaś
chrystusa – chytrusa
nie do końca

lubiłem dzielić
ten ogień na dwoje
który nie był iskrą

wyobraź sobie
że jednak można przytulić
nie pytaj czy przed czy po

cofnijmy się w czasie
tak jak planowaliśmy
kto będzie bardziej święty

kiedyś

niestety ty panno w.

jednak teraz

ja cierpię

a w przyszłości

nie założę żółtego palta

daleko mi do pana w.