-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 14 000
jego drogą życia są myśli
one otwierają okna i drzwi
pokazują gdzie śpi grzech
a gdzie sens dnia i nocy
jego drogą życia są myśli
nie wstydzi się ich są
jego codziennością
która wie czego chce
jego drogą życia są myśli
to one uczą kochać a nie
opluwać śmierci i cieni
zmęczonych drzew
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 28 odpowiedzi
- 335 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 293 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 363 wyświetleń
-
- 24 odpowiedzi
- 500 wyświetleń
-
Przestań się gapić! 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- wróg
- przyjaciel
- (i 1 więcej)
- 23 odpowiedzi
- 358 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano
@violetta Kiedyś umrę jak każdy śmiertelnik, a testament napisałem ze względu na pogorszony stan zdrowia przez komornika sądowego Agnieszkę Mróz i tak ma być jak w tym testamencie, tak przy okazji: weszło nowe Prawo Aktorskie, ojej, dyrektywa Świętej Unii Europejskiej (mówię bez ironii) i niektóre teledyski u pani w komentarzach zostały zablokowane, oczywiście: twórca ma do tego prawo, wcześniej: nie miał do tego prawa - jego teledyski były traktowane jako ogólnodostępne dobro publiczne, sprawdziłem u mnie: u mnie żaden twórca niczego nie zablokował, zgłodniałem: idę zjeść gołąbki... Łukasz Jasiński -
Przez violetta · Opublikowano
@Jacek_Suchowicz do odważnych świat należy:) ja bym wróciła:) -
Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
do tej samej rzeki nie wchodzi się drugi raz -
Przez Bożena De-Tre · Opublikowano
Łukaszu skoczny Testament chciałoby się rzec.Jedna myśl przechodzi w drugą lekko i świadomie.''Non omnis moriar'' i TY jesteś w tym wierszu tego świadomy...pozdrawiam żywych świadomych..... -
Przez Agnieszka Charzyńska · Opublikowano
Na płycie srebrnobiałej (choć nie marmurowej) Leżą bezwładne ciała powalonych dębów, Dym stroi je siwością puszyście gołębią, Przesłania brzóz strzaskanych potargane głowy. Smukłych jarzębin, topól, lip zgrabne istnienia Konają pośród iskier wielobarwnych syku, Upadają bez jęku, protestu i krzyku, Nie dadzą już nektaru, ochłody ni cienia. A gdy przybędzie wiosna na skrzydłach zieleni, Zamiast przyśpiewek ptasich, wieńców liści wonnych Zostanie zapach ostry – bo spalonej ziemi, Kości sczerniałych krzewów i pszczoły bezdomne. Lecz spod szarych kamieni omszałych krągłości, Wyjrzą kwiaty wyrosłe – z popiołów i kości…
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się