Buntownicy

[Matmi]

Biegniemy czując wiatr zmian we włosach.
Balansujemy na równoważni śmiechu.
Wspinamy się na skałę dumy.
Brzytwę rozkoszy chwytamy tonąc w codzienności.

A inni?
Idą płaskim, stałym.
Miękkim jak gąbka,
bezpiecznym i ciepłym.
Idą.
Ani nie płaczą, ani się nie śmieją.

Wahadło losu zatrzymało się.

Stoi i błyszczy się złotem.

Gdzie walka, gdzie wzlot i upadek?

Zastąpił je tapczan, herbata i serial.

[andrejch]

szkoda gadać