pożegnanie

[nemi brand]

do widzenia- mówię
gdy odchodzisz w moim śnie
kolejno, gubiąc łzy po drodze
grunt osuwa się powoli
tracisz równowagę
patrząc przez okno
brutalna rzeczywistość inna
niż twoja, zabiera początek
koniec traci na znaczeniu
wybiórcza pamięć
podaje rękę, będzie wygodniej
bez zbędnego spowolnienia
biel szarością się staje
zmieszana z mokrą ziemią
gdy zrobisz krok w tył
źrenice się rozszerzą
wszystko pulsuje
szarpie się na oślep
jeszcze jeden krok w tył
bezradny jak ten pierwszy
a niebo zmieni swój kolor
gubiąc słońce w pośpiechu.

[ireneusz paprocki]

sympatycznie.
pozdr.