Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

najmilszy popatrz
nad jesionami obłoki
tylko nasze

pragnienia ukryte
czas pod korcem
wolny jak one

zostawmy zwietrzałą drogę
nowe szczyty srebrzą się
w tym samym słońcu

zalśni sędziwy błękit
i zazielenią się łąki
cierpliwi bądźmy

ty płaczesz
to tylko rzęsa
wpadła mi w oko

czuję to samo

Opublikowano

o, powrót poetki :) Jak zawsze bardzo fajny wiersz. Ciepły, rozczulający, do zamyślenia i rozmarzenia :)) Cały jest SUPER a te trzy momenty najbardziej mi zapadły w myślach
"nad jesionami obłoki
tylko nasze"
(...)
"zostawmy zwietrzałą drogę
nowe szczyty srebrzą się
w tym samym słońcu"
(...)
"ty płaczesz
to tylko rzęsa
wpadła mi w oko"

Bardzo mi się podoba :)
Serdecznie pozdrawiam... :))

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Mateuszu, co za miłe powitanie! Też z radoscią Cie witam.:)
Dziękuję. Bardzo się cieszę, że Ci się podoba, że rozczulił i rozmarzył, no i że znalazłeś coś dla siebie :)))))
Serdecznie pozdrawiam.
Opublikowano

Witaj z nowym wierszem Tereniu!
Gdybym miała porównać Twoje wiersze do obrazów, a są malarskie,
to byłby to, Leon Wyczółkowski.
Jak Jego obrazy (właszcze te z pobytu na Ukrainie), mają pełno słońca i ciepła.
Ludzie są dobrzy i piękni. Słowa proste, budzące uczucia nadziei.
Bardzo lubię Cię czytać!
Najserdeczniej pozdrawiam
- baba

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziesięć lat już mija jak zamilkły  klawiatury twoich syntezatorów choć tylko na chwilę bowiem powrócą zaraz na płytach i na kasetach teraz też przecież grasz  lecz w innej nieznanej krainie o muzyce teraz piszę jak o poetach delikatnie i wrażliwie i zawsze tyle ile w sercu jeszcze masz aby podarować coś komuś w darze spośród własnych utworów to już cała dekada jak w pamięci znajome nuty gram mój zegar godziny wciąż wybija a czas przecież szybko leci niczym spadająca gwiazda mknie nie ma tutaj ciebie wielki Edgarze nowy tekst wkładam do myśli koperty opowiem tobie kiedyś wszystko w liście dziś Chorus odmierza ten czas twoje nowe życie muzyka  wyrzeźbiona  ale nie z marmuru czy innego kamienia bo to nie jest nieczuły zimny głaz* umilkła w pamiętnej godzinie na chwilę tylko rzeczywiście   teraz znów grasz odczarowujesz na nowo anioł partytury ci ukaże zabrzmią znów magiczne koncerty nuty nowe na chmurze zapisane w nieśmiertelnym mandarynkowym śnie      ------------------------------------------------------------ * Edgar Froese w młodości studiował na wydziale rzeżby  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - dziękuje uśmiechem za kolejne czytanie  - uśmiech milszy niż łzy                to prawda -                                                               Pzdr.słonecznie. Witam - miło że czytasz - dziękuje -                                                                     Pzdr.uśmiechem. @huzarc - dziękuje - 
    • ostatnie kwiaty  szukają wzrokiem ciebie abyś je przyjęła  swoim spojrzeniem    drzewa  patrzą z podziwem  chcą ci przekazać  siły natury   w osnutym  jesienią mgłą poranku  trawa pieści twoje stopy  słońce szuka spotkania    ostatnie motyle spoglądają na krople rosy mieniące się w słońcu na twojej  białej bluzce   i ty swoją delikatną dłonią                odgarniająca kosmyk  wymykających się włosów sięgasz po kiść winogron   wczoraj jeszcze lato dziś dotyka cię jesień   to nie jest sen      9.2025 andrew   
    • Witaj - przyjemny wiersz -                                                 Pzdr.serdecznie.
    • @Rafael Marius - @Leszczym - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...