" beztytuł"

[Wiktor_Bukowski]

Kiedy powiedzą – wejdź w pułapkę której nie nazywasz
jak nic innego – sieć pajęcza – całkiem niezłe zaplątanie.
… dobrze się zastanów.

Omylna opatrzność jest w takim czuwaniu.
Jak pogrzeb ślepej kobiety , która widzi już więcej.
… dobrze się rozejrzyj . dookoła i widnokrąg.

Po sznurze do szyi , po uszy. Od nitki do kłębka.
Sam się zakopałeś.
… no to teraz się rozkop.

Literatura wysoka – upada z niska , niska - z wysokości wielokropka.
Od początku i od nowa - jak w myślach jasnych.
Chaosie tych myśli.

Omijasz mnie spojrzeniem , na przyprostokątnych twojego wdzięku.
I mam rozwiązłość w niedosycie – odpowiedź układanki .
może i dziecinnej.
ale to nie takie łatwe – dlatego liczę na palcach , umazanych czekoladą.
A , o kieszeniach jeszcze wspomnę – że wypchane cukierkami.

… by boso się szło – do takiego biegu jeden krok.
A później – rowerem – z górki – włosy wypchane wiatrem.