Zatrzymaj depresję łzą dla życia

[ZORRO57]

Dlaczego? Każdy zadaje w myślach pytanie
do samobójczej uciekłaś myślą śmierci.
Zwiodła szaruga duszy złego pokuszeniu
kwiatu różą zwiędłaś pączku różą ziemi.

Byłaś iskrą w ognia rozpalającą ciepło
kochałaś i byłaś kochana z miłością.
Wzięłaś sznur pętlą węzła swojej szyi
oddech zatrzymałaś wieczność dziewczyno.

To wstrząs, szok depresji szalonej aury
poczynił tragedii Twojego złego kroku.
Matka łzą krwawą z bólu, krzyku rozpaczy
oszalała ratuje córkę dziecko dla życia

Dla Twej urody oddanego mądrości uczuć
zawsze uśmiechniętej i pełnej radości.
pchnięta z impulsu w takie dramaty zła
Ojcu i Matce wielką straty przerażenie

Dlaczego? Nie zapłakałaś łzą w czas żalu
wyzwoliła,byś ducha z głębin skrytego.
Mogłaś oczyścić serce złego myślą czynu
teraz tylko smutek twarzą bije żałobą.

Zostawiłaś żalu smutek Twoich bliskich
targnęłaś wiatrom straty poszarpane łzą
W ponurą przepaść targnęłaś stratą żalu
w gorzką śmierć oddając czerń żałobnikom.