Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak poeci w Z robią również uprawnienia na krytyka, solidarnie mogą wyrzucać, to czego nie głosować za przeniesieniem wiersza z P do Z?. bo to, że publikuje w Z wynika tylko z mojej pewności siebie i zadufania, ale nie każdy ma go tyle (czasem myślę że nikt;)

pzdr

Opublikowano

Może nie durne, ale i mnie, odkąd tu jestem, wydaje się bez sensu podział na dwa działy. Jest przecież warsztat gdzie są wiersze do poprawienia. Decyzje, w którym dziale umieścić wiersz, to ciekawe zjawisko psychologiczne, nie mające nic wspólnego z jakością wierszy i umiejętnościami. Teraz z kolei każdy chce zamieścić wiersz w Z, żeby sobie prawo do stawienia znaczków wyrobić.
A póki co, decyzje podejmują osoby, które takie prawo mają, bo kiedyś same się uznały za zaawansowanego poetę lub poetkę, ale nie zawsze umieją tekst ocenić. Trochę już emocje opadły i znaczki mniej gorliwie są stawiane niż na początku, ale dobrze byłoby pomyśleć dlaczego się jakąś ocenę wystawia. Wydaje mi się, że bardziej wartościowy jest komentarz pod wierszem, w którym jest uzasadnienie oceny. Czasem odnoszę wrażenie, że spora część ocen jest stawiana autorowi, a nie wierszowi. Najbardziej promowana jest skromność i wychwalanie krytykującego, wtedy można liczyć na łagodny wymiar kary. Nie tylko autor powinien czytać komentarze i wyciągać z nich wnioski. Komentującym też korona z głowy nie spadnie, jeśli czasem pomyślą nad tym co autor odpisał.
Dalsze zmiany są raczej bez sensu. Lepsze jest wrogiem dobrego, nawet jeśli ktoś w tym dobrym zamiesza i sprowokuje zmiany, a to było przecież przyczyną całego tego zamieszania.
W rezultacie w P lądują wiersze uznane za złe, obok wierszy dobrych.
Pozdrawiam wszystkich i życzę miłej zabawy.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Chyba skromny, w ostateczności niepewny.

Obawiam się, że więcej niepewności by się przydało niektórym.
Pewność siebie może pomaga, ale wydaje mi się, że przez tę pewność siebie cała sytuacja zaistniała. Ale i pokora przy ocenie, też raczej problematycznie niezbędna, bo i oceny wystawiają nie fachowcy przecież. Taki jest internet.
Opublikowano

"po drugie nie lubię kiedy jedna osoba broni drugiej (niby z jakiej racji, chyba każdy potrafi się wypowiadać w swoim imieniu), a już zwłaszcza kiedy ta osoba nie jest nawet atakowana ani o nic oskarżana".
głupi albo naiwny - wziąłem to za część komentarza, nie do siebie, bo inaczej pewnie bym kontrował, że tylko gruba albo brzydka mogła tak napisać, albo coś w tym stylu.

Temat zapodałem bo zszokowany troszki jestem efektem wprowadzenia ocen. bawię tu od maja 2007, czego po liczbie komentarzy może nie widać (w porównaniu do niektórych "autorytetów" publikujących np. od kwietnia). szczerze, to różnicy poziomu między P i Z nie zauważyłem. sam podział na P i Z tworzy estabiliszmęt;). więc jeżeli komuś udowadnia orgowska społeczność że sie myli co do stopnia zaawansowania, to czemu nie ma promować kogoś rzeczywiście dobrego acz pewności siebie pozbawionego?

celem dalsze zamętu sianie;)

Opublikowano

Coś się pomieszało przy wklejaniu?
Teraz trudno się połapać kto komu odpowiada i dlaczego.

Moje uwagi były bardziej ogólne, Pani personalne.
Nie bardzo wiem też dlaczego pisze Pani że "...ktoś cytuje wypowiedź kogoś innego w sposób wybiórczy i tendencyjny..."
Pani wypowiedź w całości była powyżej, teraz już nie wiadomo gdzie jest.
Można edytować tekst, poprawić go i zmieniać, z czego Pani skorzystała. Cytat uniemożliwia wycofanie zarzutu czy nieodpowiednich słów, a takich Pani użyła. Wierzę, że w zapale wypowiedzi a nie złośliwie. Wystarczyło jednak poprzestać na pierwszym fragmencie.

Nie rozumiem też co Panią upoważnia do krytyki tego co ja piszę.
Pisze Pani:
"...odniosłam wrażenie że pani również publikuje we współczesnej, a oceny nie są najlepsze.
Gdzie pani cenna skromność?..."

Jest Pani od niedawna na portalu i przeczytała Pani wszystkie moje teksty?
Piszę różnie jak większość osób i oceniana też jestem różnie, a i różne osoby mnie oceniają. A jeśli chodzi o skromność to ostatnia rzecz jaką Pani polecała w swojej wypowiedzi.
Nikogo też nie bronię lecz wyrażam swoje zdanie i szczerze mówiąc jestem już zmęczona całym tym zamieszaniem wokół przenosin działów, znaczków, ocen i złośliwości przeróżnych.
Prędko się raczej nie spotkamy, ale powodzenia życzę.

Opublikowano

Pani intencje, jak można odczytać z odpowiedzi mojej i Magnetowida, zostały prawidłowo odczytane, to raczej Pani reakcja na komentarze jest przesadzona. Ale może nikt tego nie zobaczy bo swój komentarz Pani wykasuje.
Jeśli chodzi o rady dotyczące prób pisarskich, to proszę je zatrzymać dla siebie.

Opublikowano

Pani Nataszo, to ja posądziłam Panią o coś ???
Najpierw mi Pani zarzuca, że jestem niemiła bo Pani wypowiedź zacytowałam, potem podsumowuje Pani to co piszę, a teraz się okazuje, że to Panią oceniono. Rzeczywiście to jakiś żart.

W internecie nie widzi Pani osoby, z którą rozmawia. Nie ma możliwości odczytania gestów, spojrzeń i całej tej mowy ciała, która jest w realu. Dlatego tym bardziej trzeba ważyć słowa jakich się używa.
Pozdrawiam na zgodę, bo może intencje były niewinne , a ja zmęczona :)

Opublikowano

jeśli chodzi o panią/pana Soroka to cenię to co pisze o sobie o innych
o kwiatach
ma swoje zdanie i niezależność
i dobrze robi to co robi (moim zdaniem)
na podstawie jednego wiersza nie można ocenić
i docenić umiejętności
na podstawie stu tak
pozdrowienia dla wierności!

:)

Opublikowano

Ja się też dziwię tutejszym zwyczajom, nikt się nie zna a dużo pisze, w tym więcej złośliwości, tym większe oklaski zbiera. Pod moimi utworami rzadko ktoś starał się pokazać, co jest nie tak, tylko wklepywał minus, a nawet potrafił zrobić, ze mój wiersz zupełnie wyrzucono, co już przeczy wszelkiej sprawiedliwości, bo to był mój tydzień i musiałam czekać kolejny na pojawienie się terminu.
Ja może znowu podpadnę, ale mam wrażenie, że panuje tutaj kilka osób, za którymi reszta idzie jak w dym.
Acha, pan Bezet ma mnie przeprosić - nie jestem gówniarą, panie Bezet.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



wiesz co, nie pisz w ten sposób o pogrzebie. Jeśli to jest dla ciebie ktoś ważny to napisz po prostu co się stało i każdy będzie mógł zwyczajnie złożyć ci kondolencje. Alo nie pisz wcale. Aż do czasu, być może.
Kiedy wspominasz o tym w taki sposób, to staje się nieistotne i nieważne, tak nie wypada.

ps. A spraw poezji.org nie bierz tak na poważnie. Zwróć uwagę, że to jest tylko kawałeczek świata, w którym poezja i rozgraniczenie, co za nią jest uważane a co nie, nie jest tak istotne.
Życzę spokoju ducha.

nz

Co nie ma sensu? To jest fakt, a nie konwenans, dlatego nie mam zbytnio czasu być "Hanią", przykro mi.
A ps, to chyba nie do mnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 chciałem ustosunkować się do Twoich słów. Moim zdaniem rozpoczął się powolny upadek, bo choć nic nie wróżyło klęski i po początkowych wielkich sukcesach Zygmunta III Wazy (zdobycie Kremla, Kłuszyn i wywiezienie carów Szujskich i ich hołd w stolicy) posiadał on olbrzymie ambicje do tronu szwedzkiego. „Polski” kandydat na króla nawet by się na Szwecję nie obejrzał. Kraj biedny i rozbójniczy. Daleko było Szwedom do osiągnięć polskiej kultury. Przez sojusz z sobiepańskimi Radziwiłłami a więc szlachtą litewską (ciągle bo już od Władysława Jagiełły pragnącą umniejszyć znaczenie Królestwa Polskiego w sojuszu) mającymi ambicje do tronu Polskiego, wykorzystującymi wszelkich możliwości do pogrążenia Polski i dzięki temu wzrostu wartości Litwy i przez to swojej. Zygmunt zamiast osadzić Władysława IV na tronie carów wdał się w spór o stołek w Szwecji.  Po śmierci ojca, Jana III Wazy, stał się królem Szwecji w 1592 roku, ale wkrótce został zdetronizowany przez Karola Sudermańskiego, co doprowadziło do lat konfliktów polsko-szwedzkich. Zygmunt nie pogodził się z utratą tronu. Próbował odzyskać władzę siłą, a w 1598 roku poniósł klęskę w bitwie pod Linköping. Następnie, w 1600 roku, ogłosił inkorporację Estonii do Rzeczypospolitej, co było bezpośrednim powodem wybuchu wojny polsko-szwedzkiej. Któremu królowi „rodzimemu” zależałoby na tak irracjonalnym ruchu. Mając u bram odwiecznych wrogów na wschodzie i południu?. Do okradania Polski zgłosiła się wtedy cała Zachodnia Europa z najnowszymi zdobyczami militarnymi tamtych czasów armatami. Szwedzi wywieźli nawet kamienne nadproża z zamków i siedzib magnackich obcą im była europejska kultura. Wywozili narzędzia rolnicze bo uprawa ziemi była im obca (przez co doprowadzili do wielkiej klęski głodu porównywalnej do „reformy rolnej” panów Dzierżyńskiego i Stalina na Ukrainie). Jeszcze przez wieki w Szwecji wisiały portrety polskich rodzin magnackich jako ich rodzimych przodków. Paradoks tej sytuacji polega na tym że uchroniło to skarby i zabytki przedwazowej Polski przed zniszczeniami rozbiorów oraz pierwszej i drugiej wojny światowej. Dlatego myślę sobie a jest to moje subiektywne zdanie że od Wazów rozpoczął się powolny upadek Rzeczpospolitej.  Bo wstąpienie Zygmunta na tron tego nie zapowiadało. Możesz się z tym nie zgodzić każdy ma prawo do subiektywnej interpretacji historii, wskazując na różne niepublikowane do tej pory źródła. Na beju często na ten temat rozmawialiśmy z @Annna2 cy z @Marek.zak1 tu jeszcze mniejsze jest zainteresowanie historią niż tam. Tam był jeszcze Michał który lubił i tłumaczył historię.    Stosuję wielkie skróty myślowe bo raz że nie mam czasu, a dwa tu niewiele osób interesuje się historią i zna historyczne zależności. W końcu się zebrałem aby choć skrótowo przedstawić Tobie moje stanowisko. Mam nadzieję że nie muszę rozwijać wątków bo są one zrozumiałe. 
    • Obudziłem się we śnie  I usnąłem na jawie Przebudziłem demony O których nie wiedziałem  Walcząc do śmierci  Śmierć pokochałem  Niezniszczalny polubiłem  Porządek a chaos zapieczętowalem  Idąc do śmietnika  Znowu ją spotkałem  By żyć - żyję w chaosie  A ona już postawiła  Świecę na moim grobie  Mam przekonanie jakieś  Że to  wspaniałe  Rodzinne spotkanie  Nawet gdy chryzanntem  I innych sztuczności  Nademną nie będzie  Ona tam będzie  Pilnować dopalajacego  Się po mnie płomienia  Aż nie zabraknie wosku może  knota  Bo nawet babcine Wici mają   W płynącym nurcie  koniec  W nieprzerwanie Łączących się  Strumieniach  Aż do ostatniej  Kropli wody 
    • wchłaniam krzyk drżący na moście widoczny w podgięciu upadkiem na wodę słyszę najdalej zostały same wykrzykniki  
    • @Leszczym Ostatni będzie przebojem. 2025.
    • A propos hymnów narodowych inna ciekawostka to podobieństwo Mazurka Dąbrowskiego do hymnu państwowego byłej Jugosławii.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...