rozstanie

[janusz_pyzinski]

dopalę noc
w kaganie księżyca
po co ma tlić się nadzieją
dopiszę resztę twego życiorysu
i siebie wpiszę w twój pejzaż
cztery nogi obute w codzienność
rozczłapią wyboje rozstajów dróg
spełnieniem będzie świt
niemy świadek ciał nagich
wyzutych z obrzydznia
rosa nam swego płaszcza użyczy
i słońce weźmie w ramiona
znowu pójdziemy razem przed siebie
lecz inną ścieżką
jutrzejszą
w zapomnienie

[Bez przyszlosci]

jeśli piszesz w ten sposób, to nie masz szans odejść w zapomnienie :)