Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bo przyznam szczerze, że trduno mi jest i idę troce na ślepo (łównie próbuje, żeby akcenty padąły w tych samych miejscach w odp. wersach)

to już jest po poprawkach, i co?

Król Jaźni [VII]

"Dwóch niebios spuścizna ?"

W luster las wbiegłem by skryć się przed myślą,
Gdy krzyk ułudy w pogoń za mną ruszył!
W mrzonki odziany zwierciadła tłukł duszy -
W bezmiar go niosła ma butność wraz z pychą.

Nie mogąc znaleźć w sobie swego cienia,
Skryty w kopule wspartej na iglicach:
Czując ich ciężar i wzrok, co mnie spłycał,
W środek się wdarłem, rwąc Atlasa trzewia!

Ja:
" Ułożone sny w kształt kosmicznej rzeki
Zdobne w kryształy - pyły z gwiazd strąconych!
Z czego te widma utkały swe stroje?"

Król:
"Z nie-tutejszych słońc , co ich czas nie zmielił
Zlanych w potoki myśli nieskończonych!
Niebo bliźniacze na twym wzrosło łonie!"

Opublikowano

Jak poprawisz tą bezsensowną (zarówno brzmieniowo, jak i semantycznie inwersje) w pierwszym wersie, wytniesz minimum dwa zaimki 1 os. z pierwszej strofy, jak i dwie z następnej, poprawisz 3 wers pierwszej strofy (wygłosowa y do z ma się źle) możesz probować wejść do Z. Nic nie obiecuję, ale... ;)

Pozdrawiam.

Opublikowano

wiem jedno - pan wyżej jest życzliwy

a pierwszą lepiej mi się czyta tak:

W las luster wybiegłem by ukryć przed myślą,
Gdy okrzyki zwidów pogonie zaczęły!
Ubrany przez mrzonki tłukł zwierciadła duszy -
W niezmierne poniosły buta oraz z pycha.

tak jakoś - na wyczucie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



postokroć dzięki ;p o to mi właśnie chodziło:
cóż człowiek sam własnych błędów nie zauważa ;p
a z tymi zaimkami to racja: sam nawet nie iwedziałem że ich tyle mam w wierszu ;) dopiero teraz jak napisałeś zwróciłem na to uwae.

jeszcze raz dzięki i pozdrawiam.
Opublikowano

wiem jedno - pan wyżej jest życzliwy
to to jatezwiem ;) ;) ale cóż, ćwiczenie czyni mistrza.

a pierwszą lepiej mi się czyta tak:

W las luster wybiegłem by ukryć przed myślą,
Gdy okrzyki zwidów pogonie zaczęły!
Ubrany przez mrzonki tłukł zwierciadła duszy -
W niezmierne poniosły buta oraz z pycha.


tak jakoś - na wyczucie:

ciekawy pomysł, zastanowię się, lub na wzór tego przerobię,

dzięki za wgląd.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...