Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

moj taniec smierci

Pani Cogito
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Pani Cogito

Pani Cogito

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

tancze ze smiercia ma samotna
z dusza zapłakana zegnam sie
za drzwiami mego pokoju słysze rozmowe Lilith i Czorta - dyskusja zacięta
nie wzrusza mnie ich bajka
obojętnie podchodze juz do was

zagubiona i samotna w tancu ognia
myle kroki w pogrzebowym marszu
zacmiony czas za moimi plecami - to ponoć cien
zadnej miary nie ma za iluzja szarosci
zapomniałam o miłosci
zagubiony kochnek zamglony w ulotnej chmurze - to ty
albo ja jestem głazem kamiennych drobin tlenu

tancze
na flecie z lisci gra strach
tylko smiech zegarów zatrzymanych w domu samotnej starosci
na stole puste butelki przyjaciół
do dna bliski jest alkohol w kroplach
brakuje mi kielicha pełnego - napijcie do mnie tego dnia
chociaz wiem ze nikt nie wyciagnie dłoni
bo zapomnielisci wszyscy
jaka byłam słodka dla was

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kwiatuszek
      wróżka

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Leo Krzyszczyk-Podlaś Cudowny, płynący, delikatny wiersz:-) Pozdrawiam serdecznie!
    • any woll
      wreszcie

      Przez any woll · Opublikowano

      @Roma dzięki, to bardzo miłe!
    • Kwiatuszek
      Miodonoska

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      Kiedy pojawi się mleczyk, ten pierwszy przed milionem, usiądę przy nim cichutko  i po tym wszystkim ochłonę.   Podrapię trawę pod brzuszkiem, zalotnie spojrzę na pszczółkę, co w kwiatku baraszkuje, aż sypie się pyłek żółty.   Poszukam kropli rosy, błyszczącej w pełnym słońcu, by serce móc napoić  po długiej zimie w końcu.   Podzielę z miodonoską, spragnioną bardzo przecież. Nie piła nic tak długo, a mamy wszak już kwiecień.   Zakręcę na palcu kosmyk, rudo lśniący przy pszczółce, co w kwiatku baraszkuje, aż trzęsą się płatki żółte.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kwiatuszek
      Niebo motyli

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Corleone 11 Bardzo dziękuję za obszerny komentarz:-) Miło mi, że zajrzałeś w moje skromne progi. Pozdrawiam serdecznie!
    • Xbovski
      Z głową w drzewach/Head in the tree

      Przez Xbovski · Opublikowano

      Głowa w drzewach   W lesie odnajduję siebie, Wśród cieni drzew, pod gwiezdnym niebem. Ciężar egzystencji mnie nie omija, Lecz natura jak matka ramiona rozwija.   Myślami krążę, wciąż jesteś blisko, Choć czasem cierpienie odbiera mi wszystko. Krąg życia ból niesie w swym szepcie, Lecz w lesie to brzmi jak pieśń w zalotnej projekcie.   Drzewo, co stoi, nic mnie nie zrani, Korzenie w ziemi, gałęzie w otchłani. To cisza, co woła, to spokój mnie koi, W niej serce, co bije w harmonii    Head in the trees   In the forest, I find myself true, Amid shadows of trees, ’neath the starry hue. The weight of existence does not pass me by, Yet nature, like a mother, spreads arms to the sky.   My thoughts still wander, you’re ever near, Though sorrow at times steals all I hold dear. The circle of life bears pain in its tone, Yet in the forest, it sings like a hymn of its own.   The tree that stands will cause me no harm, Its roots in the earth, its branches a charm. It’s the silence that calls, the peace that enshrines, Where the heart beats again, in harmony’s lines.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...